Niemcy są w prawnym kozim rogu, nie mają żadnych argumentów wspierających linię obrony i jeśli tylko Polska nie przestraszy się politycznej i medialnej nagonki, a przy tym pomyśli i wciągnie do postępowania polskich Żydów, to reparacje przestają być publicystyką i stają się wygranym postępowaniem przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości

 

 

 <http://kontrowersje.net/niemcy_w_panice_przyznaj_e_reparacje_dla_polski_to_prawna_formalno>

 

 

Niemcy w panice przyznają, że reparacje dla Polski to prawna formalność

 

 

  

 

 

 

 

Parę miesięcy temu, w Przysusze, Jarosław Kaczyński wygłosił najoczywistszą rzecz pod słońcem ? Polska nigdy nie zrzekła się reparacji za zniszczenia wojenne dokonane przez Niemców. Pierwsze reakcje były przewidywalne, ?grona ekspertów? na przemian pukały się w czoło i krzyczały o wywołaniu wojny z Niemcami i? nic poza tym, cienia rzeczowego argumentu, że o prawnym nie wspomnę. Nie pierwszy to raz, kiedy po słowach Kaczyńskiego następuje trójstopniowa konsternacja zakończona bezsilnym przyznaniem racji. W pierwszej fazie kpina, w drugiej ostry sprzeciw, w trzeciej fakty i rzeczywistość nie daje szans na jakąkolwiek sensowną reakcję. Przykładając ten schemat do stanowiska Kaczyńskiego w sprawie reparacji już widzimy, że kończy się etap II i zaczyna III.

 

Przed podaniem stanu prawnego, który jest dla Niemców bezlitosny, warto się zastanowić dlaczego nikt wcześniej nie powiedział, że król jest nagi? Rzecz bardzo prosta i sprowadza się do jednego słowa ? strach. W Polsce po 1989 roku żaden polityk partii rządzącej nie odważył się na wypowiedzenie oczywistości, ponieważ wszyscy wiedzieli, że stawianie takich postulatów skończy się jedną wielką histerią, nie tylko w Niemczech, ale i w Polsce. Niemcy wydały miliardy marek i od lat używają politycznej presji, żeby ze swoich zbrodni zrobić temat tabu. Kaczyński nie odkrył Ameryki, po prostu miał odwagę przełamać tabu i naciski, a ponieważ na tym obszarze Polska ma wszystkie prawne, historyczne i moralne argumenty, w przeciwieństwie do Niemców, którzy nie mają nic, to sprawy nabrały tempa.

 

Zajmowanie się lokalnymi pachołkami, którzy piszą dla niemieckich gazet albo są całkowicie politycznie zależni od Berlina, czy Moskwy, nie ma najmniejszego sensu. Ważne jest, jak zareagowali Niemcy. Przede wszystkim odpowiedzieli natychmiast:

 

Kwestia została w przeszłości ostatecznie uregulowana. W 1953 roku Polska wiążąco (...) zrezygnowała z dalszych świadczeń reparacyjnych dla całych Niemiec i w okresie późniejszym wielokrotnie to potwierdzała ? powiedziała na cotygodniowym spotkaniu z dziennikarzami w Berlinie zastępca rzecznika rządu Niemiec Ulrike Demmer.

 

Rzecznik rządu nie wypowiada się w imieniu rzecznika, ale rządu, czyli państwa niemieckiego. Jest to szczególnie ważne, bo przywołana podstawa prawna to kompletna bzdura, powszechnie kwestionowana jako obowiązujący stan prawny, również przez same Niemcy, co za chwile udowodnię. Niemiecka rzecznik powołuje się na tzw. deklarację Bieruta z 1953, która była tylko wyłącznie świstkiem papieru wymuszonym na Polsce przez ZSRR po podpisaniu porozumienia pomiędzy Wiaczesławem Mołotowem (tak tym) i Otto Grotewohlem, premierem? NRD. Po deklaracją Bieruta widnieje wyłącznie podpis Bieruta i nawet żadna sekretarka z NRD się pod tym nie podpisała. Parę dni temu pojawiło się nowe stanowisko Niemiec, tym razem wyrażone przez wiceprzewodniczącego Bundestagu Johannesa Singhammera:

 

Polska w ramach negocjacji traktatowych co najmniej milcząco zrezygnowała z ich dochodzenia" - czytamy w "Frankfurter Allgemeine Zeitung", który dotarł do dokumentu. (?) Panowała wówczas zgodność co do tego, że traktat (o ostatecznej regulacji w odniesieniu do Niemiec z 12 września 1990 r. - przy. red.) blokuje do dziś wszelkie roszczenia reparacyjne przeciwko Niemcom. W dodatku potencjalne roszczenia byłyby przedawnione.

 

Przeciętnie rozgarnięty prawnik natychmiast wyczyta z tego oświadczenia nową linię obrony. Nie ma tu słowa o stalinowskim kwicie Bieruta z 1953 roku, a cały nacisk położony jest na traktat z 1990 roku, czyli dokument podpisany przez dwie strony, polską i nieniecką, po teoretycznym obaleniu komunizmu w obu krajach. Sęk w tym, że dokument ten nie zawiera ani jednego słowa i przecinka, które odnosiłby się do rezygnacji z reparacji. Jeśli ktoś uważa inaczej proszę, żeby wskazał palcem punkt traktatu przeczący powyższej ocenie.

 

 

 

Życzę powodzenia, ale od razu uprzedzam, że ekspertom Bundestagu takiego fragmentu nie udało się znaleźć, dlatego też wiceprzewodniczący odwołuje się do niemieckiej ?tradycji? i usiłuje sprowadzić poślednie narody na ziemię:

 

Polskie żądania reparacji, skazane z prawnego punktu widzenia z góry na niepowodzenie, są zaprzeczeniem wspólnego, skierowanego w przyszłość projektu między Niemcami a Polską, a wręcz przeciwnie mogą spowodować niebezpieczne skutki - zaznaczył polityk bawarskiej CSU.

 

Charakterystyczny prawniczy bełkot całkowicie wypruty z podstawy prawnej, za to wsparty groźbą politycznej zemsty, której charakter pozostaje tajemnicą ?straszącego?. Musieli to zauważyć niemieccy prawnicy, powołujący się desperacko, między innymi na przedawnienie, co w obliczu zbrodni ludobójstwa, jest po prostu chwytem żałosnym i dlatego do mediów przeciekły takie zdania:

 

W ekspertyzie służb naukowych Bundestagu przytacza się stanowisko niemieckiego rządu z roku 1999, w którym mowa jest o upływie ponad 50 lat od końca wojny oraz o traktacie "2+4". To stanowisko, czytamy w ekspertyzie, "dotyczące nieistnienia państwowych roszczeń reparacyjnych w stosunkach Niemiec i Polski jest najprawdopodobniej zgodne z obowiązującym prawem międzynarodowym.

 

Krótki komunikat do niemieckich prawników! Ostatnie odszkodowania, za zbrodnie niemieckie z czasów PIERWSZEJ Wojny Światowej, Niemcy wypłaciły w 2010 roku! Jeśli prawnicy piszą w swojej ekspertyzie, że coś jest ?najprawdopodobniej zgodne z obowiązującym prawem międzynarodowym?, to mamy do czynienia z wywieszeniem białej flagi i to przed wszczęciem postępowania. Nie inaczej wygląda inny aspekt prawny, gdzie eksperci Bundestagu doszli do ściany i najzwyczajniej w świecie kłamią:

 

Roszczenia indywidualne ze strony Polaków też zdaniem Bundestagu nie istnieją: prawo międzynarodowe "nie zna roszczeń z tytułu zadośćuczynienia za szkody lub odszkodowań ze strony osób indywidualnych przeciwko państwom.

 

Mało, że kłamią, oni kłamią miliony razy! Zaraz po wojnie były wypłacane pierwsze odszkodowania ofiarom holokaustu, które wszczęły postępowania przeciwko Niemcom. Później reparacjami objęto miliony więźniów obozów koncentracyjnych, mieszkańców gett i osoby ukrywające się podczas wojny. W sumie do roku 1980 odszkodowania otrzymało 4 mln osób, z tym 1.6 mln obywateli Izraela. Nie koniec na tym, dosłownie w ostatnich dniach, no może tygodniach, Niemcy wypłaciły odszkodowania Żydom, którzy byli prześladowani w rumuńskim gettcie:

 

Decyzja o przyznaniu odszkodowań zapadła na początku lipca po siedmioletnich negocjacjach między niemieckim ministerstwem finansów a Jewish Claims Conference (JCC) - informuje ?FAZ?. Niemiecki rząd, który odmawiał zgody na wypłatę zadośćuczynienia ze względu na fakt, iż w Jassach formalnie nie istniało getto, zmienił w końcu zdanie. Warunkiem było oświadczenie ze strony JCC, że sprawa masakry w Jasach jest ostatecznie zamknięta - czytamy w ?FAZ?.

 

Źródło: https://wpolity...

 

Z oświadczeń rządu niemieckiego i Bundestagu bije bezradność, bezsilność, wołanie o litość i na końcu frustracja podparta groźbami politycznych represji. Biorąc pod uwagę fakt, że gra toczy się o setki miliardów euro, bo biliony raczej są wstępem do gry, za treść tych stanowisk na pewno nie odpowiadają praktykanci, ale najlepsi niemieccy prawnicy. Co to oznacza? Dokładnie tyle, ile napisałem wyżej. Niemcy są w prawnym kozim rogu, nie mają żadnych argumentów wspierających linię obrony i jeśli tylko Polska nie przestraszy się politycznej i medialnej nagonki, a przy tym pomyśli i wciągnie do postępowania polskich Żydów, to reparacje przestają być publicystyką i stają się wygranym postępowaniem przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości.

 

Odlot Wałęsy w TVN: "Gwiazdowie chcieli mnie porwać". Nie zabrakło i innych ciekawych teorii

  

Lech Wałęsa zabrał głos podczas uroczystości w 37. rocznicę Sierpnia '80 organizowanych przez KOD. - Stawiam się do dyspozycji - mówił. Ale tej deklaracji towarzyszył szereg złotych myśli, które wprowadziły w konsternację działaczy totalnej opozycji. Natomiast w programie Moniki Olejnik w TVN Wałęsa stwierdził, że Joanna i Andrzej Gwiazdowie chcieli go... porwać.

 

Były prezydent i pierwszy przewodniczący NSZZ "Solidarność" wziął udział w dzisiejszych obchodach organizowanych przez Komitet Obrony Demokracji. Już sam rys historyczny wydarzeń mógł zadziwić słuchaczy:

 

    "Udało nam się w sytuacji beznadziejnej, pilnowało nas tu ponad 200 tys. żołnierzy sowieckich w tamtym czasie, naokoło Polski stał milion żołnierzy sowieckich. I my doprowadziliśmy Polskę do wolności i potem oddaliśmy tę wolność demokracji. A ta demokracja była nie do końca przygotowana, a dlatego nieprzygotowana, bo w Katyniu nam głowy obcięto, bo komunizm też wykończył wielu dobrych patriotów"

 

- mówił do zgromadzonych. Następnie padło wyjątkowo szczere oświadczenie:

 

    "Nie byliśmy przygotowani ani fizycznie, ani umysłowo, ani programowo do przejęcia takiego wielkiego zwycięstwa, stąd mamy tego typu kłopoty dzisiaj"

 

- powiedział były prezydent.

 

TW Bolek apelował też o dyskusję na temat tego, co teraz zrobić, by "zabezpieczyć ojczyznę w dobrym rozwoju".

"Bo to, co się dzieje dzisiaj, niszczy nasze zwycięstwo"

- powiedział Wałęsa.

 

"Musimy to wszystko przemyśleć, aby Polska demokracja była naprawdę wzorowa po tych naszych doświadczeniach. Jeśli wykorzystamy to, co dzisiaj diagnozują PiS-owcy, jeśli wyłapiemy te wszystkie mankamenty i wpiszemy w dobre programy i struktury, to naprawdę zrobimy dobry system w Polsce"

- mówił Wałęsa.

 

Padło też zadziwiające zdanie:

 

    "Możemy doprowadzić do zmiany nawet szybciej, ale po co nam zmiana, jak nie wiemy, jak to ma wyglądać po tej zmianie".

 

A na zakończenie nie mogło zabraknąć megalomańskiego akcentu:

 

    "Wierzę, że dzisiejsze pokolenie zajmie się tym wszystkim. Wy to zrobicie, a mnie podziękują".

 

Występ u Moniki Olejnik

 

Jeszcze większy popis Wałęsa dał w programie "Kropka nad i" w TVN. O Krzysztofie Wyszkowskim powiedział:

"To jest chory człowiek, co on wymyśla. To jest defetysta, mitoman"

. A o Andrzeju Gwiaździe: 

"co za dureń ten Gwiazda!".

I dodał:

 

    "Bo ja walczyłem. (...) A co dokonał Gwiazda? Dopóki był ze mną, ja nim sterowałem, to coś tam osiągał. (...) A później po prostu tych moich największych wrogów ustawiono w Instytucie Pamięci Narodowej, by dopasowali dokumenty na mnie, by mnie oskarżać".

 

Wałęsa wygłosił też swoją teorię o tym, że Joanna i Andrzej Gwiazdowie chcieli go... porwać: 

 

    [Gwiazda] mi rozwalał "Solidarność", niszczyli mnie od początku. Niech nie grają bohaterów, ale naiwnych ludzi, którzy rujnowali. Nie mówiłem o tym, że Gwiazdowie chcieli mnie porwać i wynieść ze strajku (...) Bezpieka mnie nie chciała na agenta. Mieli lepszych, a na mnie podrabiali papiery, żebyście mnie zostawili. Taka była gra. Podpisałem to, co wszyscy. Mnie na agenta nie chciano.

 

Źródło: niezalezna.pl, Onet.pl, PAP

Dlaczego Polska nie odwzajemnia uczuć Polonii? Ważny głos z USA

 

 

Źródło: mat. prasowe Fot.: Andrzej Ficek

 

Dlaczego nie kochamy tych, którzy nas kochają? Czyli w oczekiwaniu na ?dobrą zmianę? - felieton zza oceanu.

 

Żyjąc i pracujac na emigracji, czasem ma się wrażenie, że Polacy na obczyźnie żyją od święta narodowego do święta, od rocznicy do rocznicy. Jeszcze mamy w pamięci obchody 73 rocznicy Powstania Warszawskiego. Żarliwy dalszy ciąg dyskusji, czy było ono potrzebne i obrazki z życia ostatnich bohaterów tego narodowego aktu. Jednych ?dzika prywatyzacja? wyrzuca z zajmowanych mieszkań, innym (stuletnim weteranom) odmawia się pomocy, bo przecież udział w powstaniu to ich prywatna sprawa, ich wybór. O żyjacych na emigracji bohaterach walk o najszerzej pojętą wolność Polski, pamiętają tylko najblisi przyjaciele. Oficjalni przedstawiciele władz polskich za granicą mają słabszą pamięć, choć tych bohaterów jest już teraz naprawdę garstka. Za rok przypada 100 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Polonia wniosła w to dzieło znaczący udział. Stawia się (i słusznie) pomniki Józefowi Piłsudskiemu, ale bez udziału wybitnych działaczy społecznych i dowódców wojskowych, nie dokonał by tego dzieła. Dwaj wybitni działacze emigracyjni zasługują na to, aby przypomnieć ich udział w kształtowaniu NIEPODLEGŁEJ - Józef Haller i Ignacy Jan Paderewski.

 

Polonia przyjmuje z wielkim zadowoleniem fakt popularyzacji tematu "naszego Generała i Błękitnej Armii". Dobrze, że wreszcie, w setną rocznicę powstania Błekitnej Armii, zaczynają się pojawiać albumy, książki i artykuły na ten temat. Może Polacy w końcu dowiedzą się o ogromnym wkładzie Polonii w odbudowę państwa polskiego, który odbywa się do dziś. Dr. Teofil Lachowicz tak pisze o tym wkładzie:"Jeżeli mówimy o odzyskaniu przez Polskę niepodległości, to koniecznie trzeba wspomnieć o ogromnym wysiłku wychodźstwa polskiego w Ameryce w czasie I wojny światowej, które dostarczyło ponad 20 000 ochotników do Armii Polskiej we Francji, tzw. Błękitnej Armii, dowodzonej przez gen. Józefa Hallera. Żadna inna diaspora na świecie nie zdobyła się na tak niesamowity wysiłek.". To niezwykły fakt w historii Polski, USA i świata, choć i ta historia ma swoje bolesne strony, o których mało albo wcale się nie mówi. Wokół tej zaprawionej w bojach i najlepiej uzbrojonej formacji, rozgrywało się wiele gier politycznych. Kierując się polską racją stanu i zapobiegając podziałom politycznym pomiędzy obozem Piłsudskiego a obozem narodowym, legenda gen. Hallera została poświęcona. Błękitna Armia została przymusowo rozwiązana, a historia powrotu amerykańskich Polaków do Ameryki nie należy do moralnych sukcesów II Rzeczpospolitej. Pisał o tym New York Times z 23 lipca 1920 oraz Tomasz Zawistowski w "Polskie orły do czapek w latach 1917-1945": "Przymusowa, błyskawiczna demobilizacja, przeprowadzona częściowo jeszcze w 1919 roku, a dokończona zaraz po zakończeniu wojny bolszewickiej, a także sposób wywiązania się Rzeczypospolitej ze zobowiązań wobec jej żołnierzy, były gorzkimi doświadczeniami dla weteranów z USA. Na amerykańskich statkach powróciło do Nowego Jorku 12,5 tys. byłych ochotników. Powojenne losy i ówczesna sytuacja ekonomiczna wielu z nich nie były godne pozazdroszczenia.". Ochotników byłej Błękitnej Armii skoszarowano w obozach przejściowych w oczekiwaniu na amerykańskie statki. Dopiero na ich pokładach okazało się, że byli oni wycieńczeni z powodu małych racji żywnościowych lub ich braku. Część z nich zapadła na tyfus. W USA przez długi okres czasu nie posiadali żadnych świadczeń i środków do życia zwłaszcza inwalidzi wojenni. Wszyscy Polacy z Ameryki dostali tylko medal "SWOIM ŻOŁNIERZOM Z AMERYKI- OSWOBODZONA POLSKA." Amerykańscy hallerczycy sami zorganizowali Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej i wzajemnie sobie pomagali. Wielkim wsparciem dla nich była dotacja Jana Ignacego Paderewskiego wynosząca 10.000 dolarów. W 1926 była to bardzo pokaźna suma. Dopiero znacznie później hallerczycy nabyli w USA prawa kombatanckie.

 

Historia lubi się jednak powtarzać. W marcu 1941 roku, do sąsiadującej ze Stanami Zjednoczonymi, Kanady, przybyła kolejna polska misja werbunkowa. Misja rekrutacyjna Polskich Sił Zbrojnych w USA i Kanadzie miała miejsce w latach 1941-1942 i została przeprowadzona na zlecenie Wodza Naczelnego, generała Władysława Sikorskiego, po jego wizycie w Ameryce, gdzie był gorąco witany przez środowiska polonijne i na tej podstawie zakładał, że rekrutacja w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych zaowocuje napływem tysięcy ochotników do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. Misja ta zakończyła się fiaskiem. Dlaczego? Polonia amerykańska pamiętała jak się II Rzeczpospolita obeszła z ochotnikami z Ameryki i wyciągnęła wnioski a obraz chorych i wygłodniałych ochotników Błękitnej Armii z Ameryki długo pozostał w pamięci Polonii. Polonia była, jest i będzie częścią narodu polskiego, wnoszącą do dziś ogromny potencjał intelektualny i materialny w rozwój suwerennej i wolnej Polski. Polonia zdecydowanie zagłosowała na ?dobrą zmianę?. Poparła Donalda Trumpa w historycznych wyborach.

 

Na konferencji "Polonia a Państwo Polskie", która odbyła się w listopadzie 2016 w Warszawie Pan Adam Bąk z Fundacji Bąk Family z Nowego Yorku, przedstawił wyliczenia, z których wynika, że Polonia amerykańska wysyła rocznie z USA do Polski średnio 900 milionów dolarów. Nasza Fundacja Pax Polonica potwierdziła ten fakt przedstawiając wiarygodne źródła z World Bank, opracowane przez Migration Policy Institute. Pan Bąk wtedy jako pierwszy zadał pytanie: dlaczego nowo wybrane w demokratycznych wyborach władze nie podejmą współpracy z Polonią? Przedstawicieli Rządu RP jednak zabrakło na tej konferencji. Temat ten podjęła obecna na tej konferencji Pani Poseł Pawłowicz, która w niedawnym wywiadzie dla "W polityce" pt. "Polacy w Ameryce mówią, że dobra zmiana do nich nie dotarła, a polskie władze porzuciły ich na kolejne 4 lata" celnie wypunktowała polonijne problemy, którymi od lat nikt się nie zajmuje. Mamy za to liczne "odwiedziny" polskich urzędników z rozmaitych instytucji zajmujących się Polonią oczywiście na koszt polskiego podatnika. Nie brakuje też indywidualnych wojaży poszczególnych posłanek i posłów, którzy też ?chcą pomagać? Polonii. Robi się więc kolejne selfie, klepie nas po ramieniu i sprawa Polonii jest załatwiona.

 

Profesor Marek Chodakiewicz w wywiadzie dla prawicowego portalu "Wolność24.pl" mówi wprost: "W ambasadzie RP w Waszyngtonie są albo Ubecy, albo ich dzieci" -Obecnie w Warszawie i podległych jej placówkach nie ma żadnego planu strategicznego i planu komunikacji, nie mówiąc już o lobbingu na rzecz Polski. Od lat nic się nie zmienia i sprawa Polska, chociażby w Waszyngtonie, nie jest podejmowana, bo "nikt nie lobbuje za naszym krajem"

 

Szalę goryczy przelał Max Kolonko w swoim ostatnim felietonie, obarczając całością winy za obecny stan relacji Prezesa Kaczyńskiego - "Nikt nie współpracuje z Polonią ani jej za nic nie dziękuje".

 

Osobiście nie jesteśmy członkami PiS-u, ani żadnej innej partii w Polsce, ale rozumiemy fakt, że obecna władza jest od 1989 jest rządem najbliższym idei naprawy Rzeczypospolitej. Z wielkim niepokojem przyjmujemy fakt jej zahamowania. W obecnej sytuacji niezbędne jest konsolidowanie i poszerzanie zwolenników "dobrej zmiany" a nie jej zawężanie. Ma racje Max Kolonko w kwestii: "potrzeby jasnej i klarownej wizji oraz stworzenia profesjonalnego systemu strategicznej komunikacji". Mówią o tym wszyscy analitycy i publicyści.

 

Jeśli chcemy budować i obronić projekt Trójmorza przed Niemcami i Rosją, nie możemy się dzielić! Musimy się jednoczyć! Jeśli przez partykularne interesy i wybujałe ega liderów prawicy nie będziemy się jednoczyć, przegramy na długo tę historyczną możliwość odbudowania suwerennej i wolnej Polski. Możliwość budowy Międzymorza przy poparciu Stanów Zjednoczonych jest prezentem danym nam przez historię. Musimy także rozumieć fakt, tam nad Wisłą, że Polonia wzięła w tym historycznym momencie aktywny udział głosując na "dobrą zmianę" i Donalda Trumpa. Alienowanie nas i powtarzanie, że jesteśmy niezorganizowani jest poważnym błędem. To państwo komunistyczne i rządy po 1989 rozbijały Polonię przez dekady i ktoś musi wziąć odpowiedzialność za ten fakt. Polonia powoli zaczyna się odbudowywać swoje struktury. Nikt i nic nie powstrzyma tego procesu. W lipcu odbyła się w Konstancinie kolejna konferencja polonijna, gdzie (bez udziału czynników rządowych) nakreślono konkretny program. Udział w niej wzięli przedstawiciele wielu krajów. Tym razem działania te uzyskały poparcie biznesu i niektórych prawicowych mediów, co zwiastuje powodzenie tych działań. Polonia jest patriotyczna, ofiarna, wykształcona i zamożna. Pozostawiamy do odpowiedzi pytanie, może nie całkiem retoryczne, dlaczego Polska nie odwzajemnia uczuć Polonii?

 

Autorzy;

 

Waldemar Biniecki, Pax Polonica, Kansas,

Katarzyna Murawska, Pax Polonica, Wisconsin,

Karolina Zatorska, Pax Polonica, Kalifornia,

Edward Jeśman, Pax Polonica, Kalifornia,

 

PS-Nasza redakcja zadała pytanie na temat niedostatecznej współpracy z Polonią wiceministrowi Janowi Dziedziczakowi. Odpowiedź niezwłocznie opublikujemy po jej otrzymaniu.

 

Data dodania artykułu: 2017-08-28

Autor artykułu: mat. prasowe

źródło: SuperPolska.pl

 

W Rzeczypospolitej Polskiej ,obchodzimy trzechsetną rocznicę koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w Sanktuarium na Jasnej Górze w Częstochowie.

Uroczystości Matki Bożej Częstochowskiej świętujemy także w Wołominie w Parafii pod Jej wezwaniem. Obchody poprzedzone zostały 40 - godzinnym nabożeństwem i Uroczystością Odpustową z doniosłą Mszą Świętą w dniu 26-sierpnia.

W zeszłym roku odbyło się poświęcenie nowej sukienki dla Matki Bożej Częstochowskiej znajdującej się w ołtarzu głównym Naszej Parafii. Na ten cel prowadzona była zbiórka szlachetnych, drogocennych kruszcy- złota i srebra, ogłaszana z ambony na cel ufundowania nowej sukienki. Stara sukienka mająca około 70 lat ufundowana przez naszych dziadków i ojców została zastąpiona nową równie ładną, choć mówi się że ta stara była znacznie ładniejsza. Śp. Ks. Prałat Jan Sikora wieloletni proboszcz tak mawiał " Nasza Panienka w ołtarzu to najwierniejsza kopia Tej z Jasnej Góry". Do redakcji PATRII trafiło kilka listów parafian jak i osób spoza niej z zapytaniem, kiedy zostanie zaprezentowana wiernym stara sukienka ,która została jak się mówi oddana do renowacji ?

Jak piszą autorzy listów , że stara sukienka to dzieło sztuki , wykonana szczególną metodą jubilerską podobnie jak suknie MB Częstochowskiej w Klasztorze na Jasnej Górze w której umieszczono wiele kamieni , pereł, korali i innych drogocennych wyrobów ,ofiarowanych przez mieszkańców Naszej Parafii. Dzisiejsza uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej odbywająca się w 300- lecie koronacji MB Jasnogórskiej jest odpowiednim czasem by zaprezentować wiernym odrestaurowaną wraz z obrazem już blisko wiekową i zabytkową sukienkę ,chyba najcenniejszą i świętą rzecz w Naszej Świątyni. Mam nadzieję , że niebawem to się stanie. W najbliższym czasie postaram się udzielić w tej sprawie wyczerpujących informacji. Dla przypomnienia zamieszczam zdjęcia starej i nowej sukienki Obrazu MB Częstochowskiej z Naszej Parafii. Gazeta PATRIA w zeszłym roku pisała o tym wydarzeniu ,również dla przypomnienie zamieszczam raz jeszcze tekst artykułu pt:

 

50 lat Konsekracji Świątyni w Parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie

 

 

 

 

 

Matka Boża Częstochowska z Wołomina ma drugą nową suknię, ufundowaną przez parafian na 50. rocznicę konsekracji kościoła. Nowy proboszcz parafii Ks. Witold Gajda w jubileuszową rocznicę konsekracyjną która zbiegła się 1050-leciem Chrztu Polski wraz z wiernymi ufundowali suknię w innej kolorystyce i oprawie. Na ten cel oraz konserwację obrazu, przez kilka miesięcy prowadzona była zbiórka szlachetnych materiałów do nowego ubioru Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Należy zaznaczyć że Matka Boża na Jasnej Górze ma osiem sukni , które są zmieniane podczas wielkich uroczystości. Matka Boża z Wołomina dzięki ofiarności wiernych ma już dwie piękne suknie, które zapewne niczym w Częstochowie będą zmieniane w wyjątkowych okazjach rocznic czy świąt. Nie wszyscy wiedzą że obraz Najświętrzej Pani z Dzieciątkiem jako jedyny z balustradą sprzed prezbiterium przetrwał działania wojenne i cieszymy się jego widokiem po dzień dzisiejszy. Wiara w Boga domaga się chrześcijańskiego świadectwa w życiu osobistym i społecznym - podkreślił abp Henryk Hoser, w niedzielę 2 października, w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie. Z okazji 50-tej rocznicy konsekracji świątyni, podczas liturgii poświęcił nową suknię dla wizerunku Maryi.

W homilii abp Hoser zwrócił uwagę, że autentyczna wiara nie tylko kształtuje życie osobiste człowieka, ale również przekłada się na jego społeczne zaangażowanie. ? Często sami chcemy kierować nie tylko swoim życiem, ale również własne wizje rzeczywistości narzucić Bogu. Tymczasem wiara polega na całkowitym zaufaniu Panu i zgodzie na Jego prowadzenie. Jest to zatem danie Mu przestrzeni by sam działał - powiedział kaznodzieja.

Podkreślił, że autentyczna wiara przekłada się na relacje z innymi i sumienne wykonywanie obowiązków. - Najwięcej nieszczęść w życiu rodzinnym i społecznym wynika właśnie z zaniedbywania swoich obowiązków jako ojca, matki, męża, żony, czy w końcu jako urzędnika, bądź pracownika - stwierdził kaznodzieja. Tłumaczył, że wszelkie zaniedbania w tej materii są brakiem sprawiedliwości. - Wykonanie swoich obowiązków jest wręcz wymogiem sprawiedliwości - zwrócił uwagę abp Hoser.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Duchowny przestrzegł również przed pychą, która wyraża się miedzy innym w szukaniu zaszczytów. - Jak wielu domaga się wynagrodzenia czy nadzwyczajnego traktowania jedynie za to, że wypełnili swój podstawowy obowiązek. Nie wypinajmy za wcześnie piersi pod order, ale pozwólmy by to inni dostrzegli naszą - zaapelowała bp warszawsko-praski.

Przypomniał on również, że najpewniejszą przewodniczką na drodze wiary jest Najświętsza Maryja Panna. - Ona uczy nas przyjmować Boże Słowo i wiernie je wypełniać - podkreślił kaznodzieja przypominając słowa Maryi z Kany Galilejskiej: Zróbcie wszystko cokolwiek powie wam Mój Syn?. Arcybiskup zapewniał, że Matka Boża swoją troską nieustanie otacza wszystkich ludzi spiesząc im z pomocą przez co nazywana jest Pośredniczką łask.

Na zakończenie liturgii abp Hoser poświęcił nową suknię, dla wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej, znajdującego się w głównym ołtarzu

Obraz Jasnogórski od stuleci ozdabiany jest klejnotami, przytwierdzanymi do specjalnych stelaży. Co to oznacza w duchowości Polaków? Jaki i dla czego to robimy?

Maryja jest Oblubienicą

Pomysł przyozdabiania obrazów maryjnych klejnotami ma swoje źródło w Starym Testamencie. W Księdze Izajasza, która prorocko opisuje Oblubienicę Boga, mówi o niej jako o ozdobionej klejnotami. W pieśni 61 tego proroctwa znajdują się słowa, do których nawiąże Maryja, w pieśni Magnificat, jaką wypowie po Zwiastowaniu ? Ogromnie weselę się w Panu, dusza moja raduje się w moim Bogu?. Następnie zaś Oblubienica opisuje jak jest ubrana: odział mnie szatami zbawienia i okrył płaszczem sprawiedliwości, Jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę zdobną w swe klejnoty. W następnych wersach jest mowa o tym, że ozdobienie Oblubienicy klejnotami ma związek z hołdami jakie narody składają Bogu: Pan Bóg sprawi, że sprawiedliwość się rozmnoży i hołdy będą Mu składane wobec wszystkich narodów.? Nowe Jeruzalem, do którego porównywana bywa Maryja, opisywanie w Apokalipsie Świętego Jana, także przyozdobione jest klejnotami:. Święty Jan pisze: Ujrzałem Miasto Święte - Jeruzalem Nowe... przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swojego męża.? (Ap 21, 2)

Oddajmy Matce co mamy najlepszego

Zwyczaj ozdabiania czczonych obrazów klejnotami ma też swoje źródła w spontaniczności. To już tkwi w naszej naturze, że chcemy Matce ofiarować co mamy najlepszego. Chcemy aby była jak najgodniej przez nas uczczona. Zatem zwyczaj ofiarowywania klejnotów w prezencie kochanym osobom, został w naturalny sposób przeniesiony na relacje ludzi wierzących z Matką Bożą. Tej niebańskiej Matce także ofiarowywano klejnoty, przytwierdzając je wprost do obrazu. Chęć uczczenia wizerunku kontrastowała tutaj z obawą przed zniszczeniem i dla tego niektóre biskupie wizytacje klasztoru (ks. Stanisław Reszka - wizytator apostolski w 1585, kardynał Jerzy Radziwiłł - bp krakowski w 1593), w obawie o stan zachowania deski i malowidła zakazywały tego procederu, jednak na próżno. Ślady po tych wotach widoczne są do dzisiaj, na zdjęciach rentgenowskich. Władysław Jagiełło, po konserwacji obrazu, zwyczajem bizantyńskim ozdobił go złotymi i srebrnymi blachami, co wykonał krakowski złotnik. U schyłku średniowiecza, na obrazie nad głowami Maryi i Dzieciątka zaczęto umieszczać korony, nie była to jednak jeszcze ta oficjalna koronacja wizerunku.

Sukienka dla Oblubienicy

Właściwe sukienki obrazu, pojawiają się dopiero od II poł. wieku XVII. Zwyczaj ich nakładania pochodzi z Europy zachodniej i różni się od bizantyńskiego. W Kościele wschodnim ozdabiano tło obrazu, podczas gdy ubiór postaci zostawano ukazując powierzchnie malarską, a zwyczaj zachodni nakazywał odwrotnie, właśnie ozdabianie ?sukienek? . Istnienie sukienek wymieniają inwentarze z XVII wieku. Sukienki składały się zawsze z usztywnionego podłoża, obitego suknem, do którego przytwierdzano klejnoty. Często zmieniano ich układ, wymieniano, dowieszano nowe. Robione nowe sukienki z okazji wielkich rocznic i jubileuszy. Niejednokrotnie te same klejnoty trafiały kolejno na kilka sukienek.

Aktualnie jest osiem sukienek na oryginał Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej:

1. sukienka brylantowa, zwana też diamentową, XVII wiek

2. sukienka wierności, zwana też 

rubinową z XVII wieku

3. sukienka koralowa z 1910 roku

4. sukienka milenijna

5. sukienka koralowa z 1969 r.

6. sukienka sześćsetlecia

7. sukienka sześćsetlecia

8. sukienka bursztynowo-brylantowa