Zjazd krajowy partii "Ruch Prawdziwa Europa - Europa Christi"

"Ruch Prawdziwa Europa - Europa Christi" rozważa wystawienie swojego kandydata w wyborach prezydenckich. Działacze partii chcą, aby był nim prezes tego ugrupowania prof. Mirosław Piotrowski. W Warszawie odbył się w sobotę pierwszy zjazd krajowy ruchu.

- "Ruch Prawdziwa Europa - Europa Christi" w dniu dzisiejszym zwiera swoje szeregi - zapowiedział prezes partii prof. Mirosław Piotrowski. Do Warszawy zjechali delegaci, aby określić kierunek partii. - Tak naprawdę jesteśmy w tej chwili w Polsce jedyną katolicką, chrześcijańską, prawicową partią polityczną - wskazywał prezes "Ruchu Prawdziwa Europa - Europa Christi".

Podczas zjazdu, w którym uczestniczyli przedstawiciele różnych ośrodków patriotycznych, prawicowych oraz byli działacze Prawicy RP powołano władze statutowe partii. Ugrupowanie chce także wystawić swojego kandydata w wyborach prezydenckich - poinformował jego wiceprezes dr Krzysztof Kawęcki. - Kongres "Ruchu Prawdziwa Europa - Europa Christi" zaapelował w formie aklamacji do pana prof. Mirosława Piotrowskiego o to, aby rozważył możliwość kandydowania w wyborach na prezydenta Polski - powiedział dr Krzysztof Kawęcki.

- Apel, który został wystosowany traktuje z należytą powagą i myślę, że po nowym roku dostrzegą państwo nasze konkretne działania - akcentował prof. Mirosław Piotrowski. "Ruch Prawdziwa Europa - Europa Christi" za cel stawia sobie obronę chrześcijańskich wartości - mówił wiceprezes partii dr Jerzy Jarosiński. - Chcemy wychować nasze dzieci, naszą młodzież właśnie na tych wartościach. Chcemy im przekazywać prawdę, że najcenniejszą wartością jest życie od poczęcia do naturalnej śmierci - wskazywał dr Jerzy Jarosiński.

Kluczowe jest przypominanie, że Europa ma chrześcijańskie korzenie, ale też obrona polskich interesów na arenie europejskiej. - W Parlamencie Europejskim wszyscy Polacy głosują za panią von der Leyen, która jest za gender. Za panem Timmermansem, który jest za gender i chce wprowadzić Europejski Zielony Ład, tzn. chce zlikwidować wszystkie kopalnie w Polsce i wyeliminować węgiel. Uważamy, że jest to działanie wbrew interesowi narodu polskiego - podkreślał prezes "Ruchu Prawdziwa Europa - Europa Christi".

Ważnym elementem programu "Ruch Prawdziwa Europa - Europa Christi" jest także wsparcie polskich przedsiębiorców. - Polski przedsiębiorca boryka się dzisiaj z wieloma trudami - rząd niby deklaruje wielką pomoc, ale to są puste słowa. Koszty działalności polskiego przedsiębiorcy, polskiego kupca z miesiąca na miesiąc są coraz wyższe - przekonywał przedsiębiorca i wiceprezes ugrupowania Leszek Szymański. Dodając, że konieczne są konkretne rozwiązania prawne w tym zakresie.

Źródło: TV Trwam News

Przyroda i jej ochrona w nauczaniu Kościoła

Artykuł oparty o Encyklikę ?Laudato Si?.

Św. Franciszek z Asyżu śpiewał ?Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą matkę ziemię, która nas żywi i chowa, wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami ?. Podkreślał w tej pięknej pieśni jak ważna jest troska wobec planety na której żyjemy, wobec naszego wspólnego domu. Z drugiej strony św. Franciszek, wierny Pismu świętemu, ukazuję nam przyrodę jako księgę, w której mówi do nas sam Bóg. ?Bo z wielkości i piękna stworzeń, poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę? (Mdr 13,5). Dlatego też żądał, aby w klasztorze część ogrodu zawsze pozostała nieuprawiona, wszystkie rośliny, rosły w niej dziko, aby można było podziwiać niezmienione dzieło Twórcy. Dał w ten sposób teologiczne uzasadnienie rezerwatom i Parkom Narodowym zdobiącym nasz piękną Ojczyznę.

Św. Jan Paweł II w swojej pierwszej encyklice ?Redemptor hominis? ostrzegał, że ?człowiek zdaje się często nie dostrzegać innych znaczeń swego naturalnego środowiska, jak tylko te, które służą celom doraźnego użycia i zużycia?. Równocześnie zauważył, że ?zbyt mało wagi przywiązujemy do ochrony warunków moralnych prawdziwej ekologii ludzkiej?. Dewastacja środowiska jest dużym problemem nie tylko dlatego, że Bóg powierzył nam troskę nad ziemią ?Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną?, ale też, a może przede wszystkim dlatego, że życie ludzkie obdarzone jest nadprzyrodzoną godnością, i tę godność tak samo jak środowisko należy chronić, przed różnymi formami degradacji. Ktoś mógłby rzec, że skoro mamy nadprzyrodzoną godność, czemu nie możemy traktować Ziemi jako naszej własności? Otóż nie możemy, gdyż Ziemia, jak wszystko na niej, nie jest naszą własnością, jest Bożą własnością, a my jesteśmy jednym z elementów Bożej kreacji. Naszą nierozerwalną więź ze środowiskiem doskonale pokazują słowa z Księgi Rodzaju ?Wreszcie Pan rzekł: ? Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem? ? (Rdz 6,7). Jednocześnie ta sama księga pokazuje jak ważna jest biologiczna różnorodność: ?Spośród wszystkich istot żyjących wprowadź do arki po parze, samca i samicę, aby ocalały wraz z tobą od zagłady. Z każdego gatunku ptactwa, bydła i zwierząt pełzających po ziemi po parze; niechaj wejdą do ciebie, aby nie wyginęły.? (Rdz 6,19-20)

Jak mówi Księga Wyjścia ?Przez sześć lat będziesz obsiewał ziemię i zbierał jej płody,  a siódmego pozwolisz jej leżeć odłogiem i nie dokonasz zbioru, aby mogli jeść ubodzy z twego ludu, a resztę zjedzą dzikie zwierzęta. Tak też postąpisz z twoją winnicą i z twoim ogrodem oliwnym.  Sześć dni będziesz pracował, a dnia siódmego zaprzestaniesz pracy, aby odpoczęły twój wół i osioł i odetchnęli syn twojej niewolnicy i cudzoziemiec.?(Wj 23,10-12.) W tym mądrym fragmencie, Bóg ukazuje nam, jak ważna jest troska o zwierzęta, o innych ludzi, a nawet o ziemię, glebę na której uprawiamy, z której korzystamy. Przestrzega nas przed bałwochwalczym traktowaniem pracy i zysku.
Jak mówi papież Franciszek, wszelkie refleksje i myśli o sytuacji ludzkości i świata brzmią jak powtarzanie pustych haseł, jeżeli nie umieścimy ich w aktualnym kontekście.

Jezus Chrystus w Ewangelii św. Jana pouczył swoich uczniów: ?A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: ?Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło?.? (J 6,12). Przecież sam rozmnożył ten pokarm, mógł to zrobić ponownie, czemu kazał uczniom wszystko to zebrać? Po pierwsze, musimy pamiętać, że jedzenie jest darem od Boga, nie jest czymś co nam się od tak należy, a po drugie, ta troska wynika z ludzkiej przyzwoitości, z traktowania każdego jak bliźniego. Jak mówi papież Franciszek, ?Wyrzucanie jedzenia, to kradzież ze stołu biednych i głodnych?. Mówi też, że ?Konsumpcjonizm skłonił nas do przyzwyczajania się do tego, że coś jest zbędne, do codziennego wyrzucania żywności.? Trudno zadać tym słowom kłam, ale kto jest winny konsumpcjonizmowi? Jakieś odległe zło? Tajne grono ludzi? Mafia? Nie, my sami jesteśmy temu winni. Nie myślimy samodzielnie, wszystko jest za nas załatwione, oddajemy własną wolną wolę na rzecz mody, na rzecz posiadania, na rzecz dostosowania się do innych.

Jezus Chrystus przypominał nam, że Bóg jest naszym Ojcem, a więc wszyscy jesteśmy braćmi. Miłość braterska nie jest miłością podlegającą zasadzie coś za coś, jest czysta i bezinteresowna. Mamy przecież miłować naszych nieprzyjaciół, dlaczego więc nie przejmujemy się innymi i zanieczyszczamy morza, oceany, wody podziemne, skracając sobie drogę depczemy trawniki, albo stosujemy tzw. środki ochrony roślin, które zabijają zapylacze, w tym pszczoły, motyle czy wszystkie owady błonkoskrzydłe? Zanieczyszczamy nasze powietrze, często jedynie dla własnej opacznie zrozumianej wygody. Wyrazem, takiej braterskiej miłości jest segregowanie odpadów, oszczędzanie wody czy choćby korzystanie, w miarę możliwości, z komunikacji miejskiej, pozostawienie nieskoszonego trawnika, a nawet posadzenie rodzimego, polskiego miododajnego drzewa jak lipa czy klon.

Patrząc na środowisko przez pryzmat nauczania Kościoła, nie sposób nie wspomnieć o traktowaniu zwierząt przez ludzi. Katechizm kościoła katolickiego naucza: "Jest uprawnione wykorzystywanie zwierząt jako pokarmu i do wytwarzania odzieży. Można je oswajać, by towarzyszyły człowiekowi w jego pracach i rozrywkach. Doświadczenia medyczne i naukowe na zwierzętach są praktykami moralnie dopuszczalnymi, byle tylko mieściły się w rozsądnych granicach i przyczyniały się do leczenia i ratowania życia ludzkiego. Sprzeczne z godnością ludzką jest niepotrzebne zadawanie cierpień zwierzętom lub ich zabijanie. Równie niegodziwe jest wydawanie na nie pieniędzy, które mogłyby w pierwszej kolejności ulżyć ludzkiej biedzie. Można kochać zwierzęta; nie powinny one jednak być przedmiotem uczuć należnych jedynie osobom."(KKK 2417-2418). Piękny i godzien pochwały jest wegetarianizm i weganizm, lecz nie może on stać się ideologią lub przymusem, a jedynie świadomym i dobrowolnym wyborem lub rodzajem wyrzeczenia. Podobnie dobrowolnym wyborem powinna być adopcja zwierząt ze schroniska zamiast kupno drogich, rasowych psów, które często są produktem naszego antropocentryzmu. Wiele z tych ras nie powinno w ogóle powstać, bo całe ich życie jest cierpieniem, a pożytku nie ma z nich żadnego.
W debacie publicznej, w dyskusji na temat organizmów modyfikowanych genetycznie, jako argument przeciw, podawana jest tzw. zabawa w Boga. Nic bardziej mylnego. Nie mamy i nie będziemy mieli ani intelektu ani środków do zabawy w Boga. Natomiast nie możemy pozwolić, by odbywało się to bez kontroli. Tak samo jak z bronią, karabin w ręku myśliwego pomoże wyżywić rodzinę, a karabin w ręku terrorysty może tę rodzinę zabić. Nie bójmy się narzędzi jakie oferuje nam GMO. Jedyne czego powinniśmy się obawiać to ludzi złej woli, lub nieposiadający odpowiedniej wiedzy, jak te narzędzia wykorzystać. Zboża transgeniczne w dobrych rękach uratowały życie milionów ludzi i przyczyniły się do wzrostu gospodarczego.

Warto również podjąć tematykę tzw. globalnego ocieplenia, czym jest, co ze sobą niesie? Kto je powoduje? Globalnego ocieplenie jest nienaturalnie szybko zachodzącym procesem, powiązanym z czynnikami antropogenicznymi, czyli czynnikami pochodzenia ludzkiego (gr. ánthrôpos ? człowiek, génesis ? pochodzenie), głównie poprzez spalanie paliw kopalnych, przede wszystkim paliw niskiej jakości, spalanych w starych piecach przydomowych lub niesprawnych pojazdach. Nie oznacza to jednak, że mamy całkowicie zrezygnować ze spalania paliw kopalnych, chodzi raczej o jego zredukowanie i wprowadzenie do miksu energetycznego energii różnego pochodzenia, odnawialnej, jądrowej, pochodzącej z gospodarki odpadami czy też pochodzącej z paliw kopalnych, ale spalanej w nowoczesnym systemie elektrociepłowniczym. Ważne jest też zalesianie terenów, ale nie poprzez monokultury, a poprzez zróżnicowane nasadzenia rodzimych gatunków. Mniej więcej połowę naszych emisji pochłaniają oceany, a gdyby je użyźnić, poprzez wpompowanie nawozów azotowych, np. mocznika, w rejony ubogie w ryby, można by zwiększyć zarówno produkcję żywności, jak pochłanianie emitowanego przez nas węgla. Proste? Owszem, ale wymagające dobrej woli i odrobiny altruizmu.

Jak mówi Księga Rodzaju ?Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał.?(Rdz 2,15). Te słowa ukazują, że mamy ogromny wpływ na świat nas otaczający. Nie jesteśmy mali, czy nieistotni w skali planetarnej. To kłamstwo. Jesteśmy ogrodnikami, a bez odpowiedniego szacunku wynikającego z ksiąg Starego Testamentu, możemy stać się niszczycielami. Nie oznacza to, że powinniśmy ograniczyć swój wzrost gospodarczy. Wręcz przeciwnie, powinniśmy go zwiększyć ale w sposób zrównoważony, trwały i perspektywiczny. Bazujący na nowoczesnych technologiach związanych z odnawialnym źródłami energii, rozsądną gospodarką odpadami jak wykorzystaniem energetyki jądrowej, czy inwestowaniem w badania nad pozyskiwaniem energii z reakcji termojądrowej. Oczywiście wszystko to powinno się opierać na zasadach szeroko rozumianej współpracy, jak mówił Papież Jan XXIII, całego świata katolickiego i wszystkich ludzi dobrej woli. Wielu ludzi ze świata nauki mówi o potrzebie kontroli urodzeń czy redukcji populacji populacji, abyśmy wszyscy mogli żyć na wysokim poziomie. Nic bardziej mylnego, i nic bardziej niemoralnego. To my powinniśmy ograniczyć konsumpcjonizm, wykorzystać potencjał ludzki i technologiczny, a także zwyczajną dobrą wolę i budować ten świat dla przyszłych pokoleń. Edukować, wprowadzać zmiany, budować czystą, pro środowiskową przyszłość. Nie niszczyć, nie zabijać, nie żyć w sposób coraz bardziej roszczeniowy. Należy być po prostu człowiekiem, żyjącym w zgodzie z Bogiem, z naturą i bliźnim.

Bóg stworzył świat, najpiękniejsze dzieło, najpiękniejszą księgę, w której - jak mówił św. Jan Paweł II - ?literami są liczne stworzenia obecne we wszechświecie?.

Michał Paweł Bijata ? student Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska Uniwersyteckiego Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem na Uniwersytecie Warszawskim.

Świadomość wyborcza - odsłona trzecia

Dlaczego trzecia? Pierwsza i druga była publikowana w ?Patrii? nr. 2 i 3 z 2010 roku, tuż przed wyborami pod zmiennym tytułem ?Okiem samorządowca?.

Obecnie po wyborach, w formie refleksji i by nie być posądzonym o preferencje dla któregoś z ugrupowań dodam, że ani teraz ani kiedykolwiek nie należałem do żadnej partii. 

Chciałem jednak, chociaż jednym zdaniem, skwitować mają obecność w składzie członków Rady miejskiej w Wołominie.

Obszerniejsze sprawozdania z działalności radnego zamieszczone zostało w prasie lokalnej ?netKonkret? nr 3 z 2018 roku, tuż przed wyborami. Podkreślę zatem, tylko te najważniejsze osiągnięcia. Przede wszystkim doprowadziłem do wybudowania jezdni asfaltowej i chodnika w ulicy Mickiewicza, oraz odcinka od ul. 1 Maja do ul. Matejki. Po raz pierwszy od wojny, mieszkańcy tej części Wołomina nie będą brodzili w błocie i kałużach w sezonie jesienno - zimowym. Po wtóre, udało mi się ?wywalczyć? wprowadzenie do budżetu 2018r.  budowę bieżni tartanowej, czterotorowej na stadionie OSiR Huragan Wołomin.

A teraz wrócę do reminiscencji.

Kiedy osiem lat temu napisałem w/w artykuł, że najbardziej kompetentną Rad miejską, była ta po przemianach ustrojowych za śp. Polikarpa Bulika, spotkałem się z ostrą krytyką i reakcją niektórych lokalnych działaczy. Wystarczy przypomnieć przekrój różnych zawodów reprezentowanych w Radzie. Byli w niej przedstawiciele oświaty, kultury, prawnicy, prywatni przedsiębiorcy. Z przykrością muszę stwierdzić, że trudno doszukać się takich w wyborach do Rady w 2010 roku.

Pani Elżbieta Radwan, musiała wygrać stanowisko burmistrza, czego byłem pewien, jeszcze przed wyborami, by choć jeden przedstawiciel Kultury, został radnym. Mam na myśli znanego i szanowanego mieszkańca Wołomina, Pawła Rozbickiego, muzyka i dyrektora Szkoły Muzycznej. Szkoda, że nie mogą z nim współpracować w Radzie równie znani i uznani: Wacław Panek, Maciej Łoś, czy najmłodsza z tego grona, artystka Teatru Wielkiego Wiloletta?.

Uważam, że warto zastanowić się nad klęską, jaką poniosła w wyborach wiodąca partia ?Prawo i Sprawiedliwość?. Nie można tego inaczej nazwać, wszak wprowadziła ona do obecnej Rady, tylko siedmiu radnych, a w 2014 roku, miała ich dwa razy więcej, ale wówczas wybory były jednomandatowe.

Nawet ja, nie będąc członkiem PiS, zostałem zaszczycony umieszczeniem na liście, może dlatego, że trzeba było wygrać z takimi znakomitymi konkurentami, jak Małgorzata Posmyk, Szymon Krzyżanowski. Nie mogę pozbyć się w tym miejscu ciekawości czy wybitni działacze PiS, z tego Okręgu wyborczego, poradziliby sobie w tej sytuacji.

W ostatnich wyborach już niestety, mnie nie zaszczycono, a wręcz ?egzekutywa? partii, zwana obecnie Zarządem postanowiła pozbawić mnie, Prawa wyborczego. Szkoda tylko, że poinformował mnie o tym Przewodniczący PiS dopiero 16.09 wieczorem, podczas Konwencji w Kobyłce, czyli zaledwie kilka godzin przed złożeniem List wyborczych w PKW. Może, dlatego, by jeszcze mieli mniej radnych, ale ja? to ja.

Większą krzywdę zrobili sobie wykluczając z grona swoich kandydatów, najbardziej kompetentnych ludzi, w tym Leszka Czarzastego i Adama Beredę, odpowiednio Przewodniczącego Rady Miejskiej w Wołominie i Przewodniczącego Komisji Edukacji. Partyjni decydenci woleli pewnie nie mierzyć się z kompetencjami, intelektualnymi obydwu panów, których nawet opozycja bardzo chwaliła. 

Myślę, że takie posunięcia aktywu PiS nie mogły przysporzyć elektoratu głównemu kandydatowi na fotel burmistrza. A i w poszczególnych Okręgach wyborczych, liderzy list ?lokomotywy? nie pociągnęły za sobą nowych kolegów. Nie został ?pociągnięty? już drugi, raz młody i wykształcony Rafał Gawara.

Niech zatem nie chełpią się te ?potęgi z jedynek i dwójek?, bo jakby na listach w tym miejscu umieścić Bolesława Krzywoustego, to radnym pewnikiem by został. Rzeczywistości jednak nie da się zmienić, więc społeczność wołomińska, bacznie przyglądać się będzie poczynaniom wszystkich radnych, od chwili ich zaprzysiężenia - 19 listopada 2018 roku.  

Okiem samorządowca, czyli Świadomość wyborcza - odsłona trzecia

Ostatnim aktem wyborów samorządowych po jesiennych wyborach radnych miejskich i powiatowych były wiosenne wybory do rad osiedlowych i sołeckich. Okazało się, że z tymi ostatnimi jest wiele problemów.

O ile do wyborów sołtysów, którzy stanęli na czele tych najmniej licznych społeczności wiejskich, nikt z wyborców nie miał najmniejszych wątpliwości, co do potrzeby istnienia takiego organu, to w mieście Wołomin nie było to takie oczywiste. 

W wielu osiedlach nie wybrano Rad z prozaicznego powodu. Nie było frekwencji, nawet wymaganego kworum 30 osób. Na zabranie przyszło od 7 do 10 osób, na osiedlu Lipińska - 20.

Czego to dowodzi? Na 3000 mieszkańców, przychodzi taka mała garstka zainteresowanych losem osiedla. Może, takie rady w ogóle nie są potrzebne. A może niedostateczna informacja na osiedlu ?Lipińska?, bowiem wisiało tylko jedno ogłoszenie na elewacji Klubu Tramp, gdzie poza seniorami, mieszkańcy nie przychodzą. Większość mieszkańców skarżyła się, że nie widziała nic o zebraniu. 

Można byłoby zadać pytanie, kto w Urzędzie miasta był za to odpowiedzialny, skąd, zatem taka sytuacja?          

Sołtysi na wsiach są potrzebni do wykonania konkretnych zadań np. odbioru podatków, a Rady osiedlowe nie, to trzeba zlikwidować, takie nikomu nie potrzebne instytucje, tak jak to zrobiła spółdzielnia mieszkaniowa kilka lat temu ze swoimi Radami osiedlowymi.

Natomiast za cztery lata okaże się, czy tendencja spadku poziomu pracy kolejnej Rady, (o czym pisałem we wrześniu 2010 roku) utrzymuje się, czy może tym razem mieszkańcy będą olśnieni. 

Póki, co minęło pół roku i nikt z radnych nawet nie pisnął jednym słowem o powrocie półmaratonu ?Cud nad Wisłą? na historycznej trasie do Ossowa w 100 rocznicę ?Bitwy warszawskiej?, już w następnym 2020 roku. O tym ważnym dla całej Polski problemie pisałem również w ?Patrii? kilka lat temu.

Od redakcji

Za pół roku (prawdopodobnie maj 2020) zakończy się najdłuższy maraton wyborczy po przemianach ustrojowych (wybory prezydenckie RP). Najpierw wybory samorządowe w październiku 2018 roku, a następnie wiosną 2019 roku odbyły się wybory do Parlamentu Europejskiego, by w październiku tegoż roku, Polacy mogli wybrać posłów i senatorów Rzeczypospolitej Polski.

Dla wołominiaków nie mniej ważne były wybory w październiku 2018 roku, kiedy przy urnach zdecydowali, kto będzie radnym Rady Miejskiej, ale nade wszystko, kto zostanie burmistrzem Wołomina na najbliższe pięć lat.

Swoimi refleksjami po tych ostatnich wyborach chciał się podzielić lokalny działacz samorządowy, wieloletni przewodniczący Osiedla ?Lipińska?, oraz radny ostatniej kadencji ? p. Eugeniusz Dembiński.

Czas na kolejne dobre zmiany

Wywiad z Panem Posłem dr Andrzejem Smirnowem.

Na konwencjach przedwyborczych Prawo i Sprawiedliwość przedstawiła wiele obietnic programowych: piątka Kaczyńskiego, piątka Morawieckiego, piątka dla zdrowia Jak pan to ocenia, czemu ma służyć taki sposób prezentacji programowej.
- Taki sposób przedstawienia programu pozwala obywatelom śledzić i oceniać jego realizację. Staramy się w ten sposób budować naszą wiarygodność. Nasze "piątki" to nie obietnice. To konkretne, przemyślane i obliczone propozycje programowe z których jedne już są, a pozostałe, będą konsekwentnie realizowane.
Stanowią one pewną całość i służą realizacji określonych celów naszej strategii programowej. Jednym z najważniejszych naszych celów jest budowa takiego państwa, w którym poziom życia naszych obywateli będzie podobny do poziomu życia obywateli w bogatych krajach europejskich. Żyjemy we wspólnej Europie, otwarte są granice, otwarty jest rynek pracy. Każdy obywatel może sobie wybrać miejsce pracy i zamieszkania, które najbardziej mu odpowiada. Chodzi zatem o to aby nasi obywatele to miejsce znajdowali w naszym kraju. Temu celowi służy zarówno wzmacnianie polskich rodzin, poprzez 500 zł na każde dziecko i 300 zł na wyprawkę szkolną ale także podnoszenie płacy minimalnej zwiększanie stawki godzinowej, obniżanie podatków itp.

Konieczność podnoszenia płac może być niekorzystna dla pracodawców.
- Rzeczywiście, podnoszenie płac, korzystne dla pracowników, może doraźnie, spowodować pewne kłopoty dla pracodawców. Z tego względu podejmowane są działania zmierzające do zmniejszenia tych problemów a przede wszystkim pomocy pracodawcom w adaptacji do nowych warunków. Służy temu piątka Morawieckiego, konstytucja dla biznesu a także inne podejmowane działania zwłaszcza dla ludzi młodych wchodzących na rynek pracy. Sądzę, że w dalszej perspektywie, taka polityka, podnoszenia dobrobytu naszych obywateli będzie korzystna także dla pracodawców.

PiS mówi dużo na temat bezpieczeństwa.
- Niewątpliwie jednym z najważniejszych, a być może najważniejszym celem naszej polityki jest zapewnienie bezpieczeństwa naszemu państwu i naszym obywatelom. Eugeniusz Kwiatkowski, budowniczy Gdyni i Centralnego Okręgu Przemysłowego w II Rzeczypospolitej mówił, że Polska, przy swoim położeniu geograficznym, albo będzie bardzo silna albo jej nie będzie.
My też musimy wyciągać wnioski z naszej przeszłości. Mamy agresywnego sąsiada, który usiłuje odbudowywać swoje imperium. Dlatego budujemy silną armię, wyposażoną w najnowocześniejszy sprzęt. Nasze lotnictwo, po uzyskaniu najnowszych samolotów F 35 stanie się jednym z najsilniejszych w Europie. Polskie zakłady zbrojeniowe realizują największe zamówienia dla naszych sił zbrojnych.
Rozbudowujemy obronę terytorialną, która nie tylko przygotowana jest do obrony naszego terytorium, ale także skutecznie pomaga w likwidacji skutków klęsk żywiołowych.
Umacniamy sojusze wojskowe, które skutecznie będą odstraszać potencjalnych agresorów. Na terenie naszego kraju stacjonują wojska NATO przede wszystkim żołnierze amerykańscy. Bezpieczeństwo energetyczne zapewniają nam zróżnicowane źródła dostaw gazu. Przede wszystkim długoterminowy kontrakt na dostawę gazu amerykańskiego dostarczanego do naszego gazoportu. Wkrótce dotrze do nas gazociąg transportujący gaz norweski. Przeprowadziliśmy nie tylko skuteczną dywersyfikację źródeł energii ale też będziemy dostarczycielami gazu do naszych południowo-wschodnich sąsiadów zwiększając ich bezpieczeństwo energetyczne.
Polska jest jednym z najbezpieczniejszych krajów europejskich chętnie odwiedzanym przez zagranicznych turystów.

A polityka zagraniczna?
- Nasz rząd prowadzi obecnie samodzielną politykę zagraniczną mając na względzie przede wszystkim dobro naszeg kraju. Wspólnie z innymi krajami Europy środkowo-wschodniej i południowej realizuje koncepcję Trójmorza budując infrastrukturę umożliwiającą integrację i ożywienie współpracy w tym obszarze. Przyspiesza to rozwój krajów, które z powodów historycznych nie dorównywały do tej pory takim gospodarkom jak Niemcy i inne kraje Europy Centralnej.

Polityka wewnętrzna.
- W polityce wewnętrznej chcemy zapewnić zrównoważony rozwój całego kraju. W tym celu przeznaczamy duże środki na odbudowę i rozbudowę infrastruktury drogowej. Uruchamiamy zlikwidowane wcześniej połączenia autobusowe i kolejowe, odtwarzamy zlikwidowane komisariaty policji itp.
Rozpoczęły się duże i bardzo oczekiwane inwestycje strukturalne przede wszystkim przekop Mierzei Wiślanej, Centralny Port Komunikacyjny, tunel pod Świną w Świnoujściu.
Nasze plany, to nie wyimaginowane, propagandowe hasła ale konkretna i odpowiedzialna realizacja programu dobrej zmiany.

Dziękuję bardzo za rozmowę.

Andrzej Smirnow - nr 3 na liście nr 2

Dr nauk technicznych, nauczyciel akademicki. Pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej. Współzałożyciel i przewodniczący Solidarności na Politechnice Warszawskiej. Członek władz regionalnych i krajowych Związku.
Doświadczony parlamentarzysta. Dwukrotnie pełnił funkcje Przewodniczącego Sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży.
W komisji Obrony Narodowej zajmuje się szkolnictwem wojskowym. W obecnej kadencji jest wiceprzewodniczącym Komisji ds. Petycji, oraz członkiem Komisji Obrony Narodowej i Komisji Senioralnej. Jest również członkiem Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Medycznego.
Za działalność na rzecz niepodległości i rozwoju naszego Państwa został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wspólnie z małżonką Marią zostali wyróżnieni przez Prezydenta RP medalami za długoletnie pożycie małżeńskie.

Szanowni Państwo,
W związku z kończącą się kadencją serdecznie dziękuję za życzliwość,
oraz pomoc i współpracę przy rozwiązywaniu wielu trudnych spraw.
W przypadku wyboru na kolejną kadencję zamierzam
kontynuować dotychczasową działalność w komisjach sejmowych
a w szczególności pracować na rzecz doskonalenia systemu kształcenia oficerów.

/-/ Andrzej Smirnow

Z wielkim uznaniem patrzę na Pana Andrzeja Smirnowa.
Jego bogate doświadczenie, głęboka wiedza, odpowiedzialność 
i sumienność w podejmowaniu służby publicznej 
dla dobra ojczyzny stanowią najlepszą rekomendację, którą gorąco popieram.

/-/ Elżbieta Witek - Marszałek Sejmu RP