Nadszedł czas na Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku!

8 czerwca oficjalnie została zakomunikowana decyzja Ministerstwa Obrony Narodowej w sprawie Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku w Ossowie. Wiceminister Michał Dworczyk, sekretarz stanu w MON, przedstawił wstępne warunki, na jakich resort jest gotów zbudować muzeum upamiętniające zwycięską wojnę z bolszewikami.

To bardzo dobra wiadomość i początek szczęśliwego finału kilkunastoletniej batalii o godne upamiętnienie wielkiego polskiego zwycięstwa, w której dla ossowskiej ziemi od początku najwierniejszym ambasadorem było środowisko patriotyczne skupione wokół Kazimierza Andrzeja Zycha. W sierpniu 2015 roku rozpoczęliśmy nowy etap naszych działań promocyjnych pod hasłem Czas na Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku, a w lutym 2016 roku wystosowaliśmy blisko dwa tysiące listów do najważniejszych osób w państwie ? prezydenta, premier, ministrów, posłów, senatorów, samorządowców, przedsiębiorców, duchownych spinając je kolejnym hasłem: Bitwa Warszawska 1920 ? Zwycięstwo Polski, ocalenie Europy!

Blisko trzyletnia kampania komunikacyjna była wpisana w strategiczną zmianę podejścia do tematu ? od początku założyliśmy, że budowa i utrzymanie Muzeum w Ossowie to zadanie dla państwa, a rolą samorządu jest skuteczne zwrócenie uwagi rządzących na nasz projekt. Dodatkowo zaproponowaliśmy, by muzeum otoczyć parkiem historyczno-militarnym. Tysiące pism, wymiana korespondencji, dziesiątki spotkań, liczne publikacje medialne, udział w konferencjach, lobbing wśród decydentów ? wszystkie te działania były prowadzone po to, aby sprawa Muzeum w Ossowie zyskała ponadlokalny wymiar.

Pierwsza poważna deklaracja ze strony ministra Antoniego Macierewicza padła ponad roku temu, podczas spotkania w Wołominie. Reprezentujący ministra ówczesny rzecznik resortu pan Bartłomiej Misiewicz oświadczył, że MON jest gotowe wybudować Muzeum Bitwy Warszawskiej, jako filię Muzeum Wojska Polskiego. Organizatorem spotkania był wspomniany wcześniej Kazimierz Andrzej Zych. Jednocześnie zostaliśmy poproszeni o cierpliwość i dyskrecję, a także nieustawanie w naszych działaniach promocyjnych, ze względu na wagę sprawy i czas niezbędny dla decyzji politycznych. Kolejne miesiące przyniosły wiele wydarzeń, wśród nich tak spektakularne, jak poprawki do budżetu państwa zgłoszone w Sejmie przez opozycyjne ugrupowania, które podzieliły los wszystkich innych podczas pamiętnych głosowań 16 grudnia w Sali Kolumnowej Sejmu RP. Można powiedzieć nieco przewrotnie, że temat Muzeum Bitwy Warszawskiej połączył w działaniu wszystkie siły i stronnictwa polityczne, ale wiążące rozstrzygnięcie przyniosła dopiero decyzja ministra Antoniego Macierewicza. Osoba patrona projektu daje nadzieję na szybką realizację inwestycji ? nawet polityczni przeciwnicy ministra nie odmawiają mu determinacji i siły charakteru, co przy niezwykle krótkim czasie pozostałym do 100 rocznicy Bitwy Warszawskiej, jest sprawą kluczową.

W tym miejscu chcę podziękować wszystkim moim współpracownikom, którzy nie ustawali w działaniach, by utworzenie Muzeum w Ossowie stało się możliwe. Serdeczne podziękowania składam na ręce prof. Grzegorza Łukomskiego, Prezesa Stowarzyszenia Naukowo-Badawczego Instytut Historyczny Bitwa Warszawska 1920, który wspierał nas fachową wiedzą podczas licznych spotkań i rozmów, m.in. w Ministerstwie Obrony Narodowej, Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Kancelarii Prezydenta RP.

Przed nami negocjacje treści listu intencyjnego, który określi założenia, harmonogram i zadania przy realizacji projektu. Niezależnie od radości, którą przyniosła nam decyzja MON, nadal będziemy profesjonalnie procedować dokumenty, by ta inwestycja nie tylko godnie uczciła bohaterów 1920 roku, ale także przyniosła dobro mieszkańcom ziemi wołomińskiej ? by rozsławiając wielkie zwycięstwo Polski, stała się początkiem dobrej zmiany dla naszej małej Ojczyzny!

Elżbieta Radwan
Burmistrz Wołomina

Warto było zabiegać o budowę Muzeum Bitwy Warszawskiej w Ossowie

Warto było zabiegać z determinacją wiele lat o rozpoczęcie budowy Muzeum Bitwy Warszawskiej w Ossowie, gdzie 14 sierpnia 1920 roku Wojsko Polskie Legii Akademickiej 236 p.p. na czele z Kapelanem Ks. mjr. Ignacym Skorupką w kilku atakach, odpierając wroga pokonało Armię Czerwoną tuż u wrót Warszawy.

Lata pracy bezimiennych wielu ludzi zgromadzonych przy kapłanach śp. Ks. Kazimierzu Konowrockim i Ks. Prałacie Janie Sikorze, samorządowców Wołomina i powiatu, głownie okresu AWS z lat 1998?2002 r., kiedy Ossów przywracano po latach zakłamania na pierwsze strony historii pokazując chwałę i męstwo Żołnierza Polskiego, oraz kunszt dowodzenia Marszałka Józefa Piłsudskiego i Jego Sztabu ? nie poszły na marne. W tamtych latach odnowiono Kaplicę i Cmentarz Orląt Ossowskich, postawiono pomnik Ks. I. Skorupki, tuż obok niego pod przywództwem starosty K. Rytla, K. Wytrykusa, I. Maślanego, T. Rokickiego i P. Solisa oraz wielu prawych osób powstał pawilon historyczny. Miałem i ja swój malutki wkład w to wielkie dzieło. Staraniem mieszkańców Ziemi Wołomińskiej w roku 2012 ponowiono wszczęcie procesu beatyfikacyjnego śp. Ks. mjr. Ignacego Skorupki. Wcześniej pismo do Stolicy Apostolskiej w roku 1999, wniosek złożyli śp. Ks. Prałat Jan Sikora z Biskupem Kazimierzem Romaniukiem. W piątek 9 stycznia w Parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi gdzie 100 lat temu posługiwał Ks. Ignacy Skorupka w Ks.bp Zawitkowski poprowadzi uroczystą Mszę Św. w intencji. szybkiego rozpoczęcia własnie procesu beatyfikacji bohatera spod Ossowa. Wierzę, że Opatrzność Boża okaże się łaskawa i proces beatyfikacyjny się rozpocznie dając Wojsku Polskiemu nowego wielkiego patrona żołnierza i duchownego, Kawalera Orderu Orła Białego i Krzyża Wirtuti Militari Ks. Kapelana wojny 1920 roku Ignacego Skorupkę. Rozpoczęcie budowy Muzeum wojny 1920 r. w Ossowie daje światu i Europie inne spojrzenie na losy ludzkości w tamtych tragicznych latach kiedy osamotniona Polska, zdradzona nawet przez sąsiadów samotnie powstrzymała marsz czerwonej zarazy Lenina i Stalina na zachód. Ossów był pierwszy, jak mawiał Ks. Prałat Jan Sikora ?jaskółką wolności? gdzie pokonano bolszewików i losy wojny cudownie się odwróciły. To pod Ossowem ukazała się Matka Boża a pod nią idący do ataku młodziutcy żołnierze Legii Akademickiej 236 p.p. ze swoim kapelanem. Pięknie pokazał ten fakt wojny na swoim obrazie Jerzy Kossak pt. Cud nad Wisłą czy Śmierć Ks. Ignacego Skorupki. Tak - to jest fakt niepodważalny pod Ossowem Matka Boża wspierała Polaków nawet uciekający bolszewicy tak mówili. Należy pomagać i trzymać kciuki za powodzenie realizacji pięknego projektu muzeum, że dzięki MON i rządowi polskiemu powstanie to wielkie dzieło dla potomnych, Tu w Ossowie nareszcie po 100 latach od wielkiego zwycięstwa Armii Polskiej nad Rosją tworzone jest świadectwo ogromnego wojennego czynu całego polskiego Narodu w wojnie 1920 r. zwanym Cudem nad Wisłą. Nieważne - że już niektórzy zakładają sobie kolorowe pióropusze zasług, ważne - że Muzeum powstanie, głęboko w to wierzę. Poniżej załączam pierwszą stronę kilkunastostronicowego ?Listu Postulacyjnego?, który wspólnie z Czcigodnym Ojcem Bartoszewskim napisałem a który podpisało ponad tysiąc osób z Ziemi Wołomińskiej z honorowymi podpisami Prezesa Jarosława Kaczyńskiego i Ministra Antoniego Macierewicza.

Kazimierz Andrzej Zych

Msza Święta w intencji beatyfikacji ks. Ignacego Skorupki

W 100-lecie pracy duszpasterskiej ks. Ignacego Skorupki w parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Łodzi została odprawiona Msza św. w intencji wyniesienia na ołtarze tego bohaterskiego kapłana. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Józef Zawitkowski z Łowicza.

To pierwszy taki oddolny ruch świeckich i duchownych, który może doprowadzić do tego, że w przyszłości ks. Ignacy zostanie świętym ? podkreśla ks. Michał Misiak, wikariusz parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi.

? To jest kapłan trochę zapomniany, ponieważ był on kapłanem niewygodnym, walczył z bolszewikami, dlatego w czasie komuny nie było o nim głośno. Ks. Ignacy wraz z ks. Popiełuszką spinają dwiema klamrami czas prześladowania Kościoła w XX w. przez komunę. Niestety ks. Ignacy nie został jeszcze ?wydobyty? i uhonorowany za to co robił. Chcielibyśmy, aby w całej Polsce ks. Ignacy był doceniony i żeby jego świadectwo, jego życie mogło też pomagać nie tylko kapłanom, ale też i młodym Polakom. Modlimy się o to wyniesienie na ołtarze, ponieważ widzimy jak wielkim może być patronem akurat na te czasy ? zauważył ks. Michał Misiak.

Każdy wchodzący do łódzkiego kościoła otrzymał też krzyż, który został przez niego wysoko uniesiony podczas Eucharystii, podobnie jak kiedyś przed laty uniesiony był w Bitwie Warszawskiej przez ks. Skorupkę.

Ks. Ignacy Skorupka to zasłużony polski kapłan i kapelan wojska polskiego i bohater narodowy. Jego śmierć stała się symbolem Bitwy Warszawskiej w 1920 r. W latach 1918-19 pracował jako wikariusz w parafii Przemieniania Pańskiego w Łodzi. Uroczysta Msza św. w intencji jego beatyfikacji rozpoczęła się o godz. 18.00.

Msza Święta o zabarwieniu patriotycznym o wywyższenie na ołtarze Ks.Ignacego Skorupki; ikony poświęcenia i patriotyzmu; uczestnika walk z bolszewicką nawałą (Bitwa Warszawska 1920). Na własną prośbę w lipca 1920 roku objął funkcję kapelana wojskowego. Początkowo jej nie uzyskał, dopiero dzięki poparciu biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla został w końcu lipca kapelanem garnizonu praskiego. W koszarach i na dworcach spowiadał żołnierzy ruszających na front. Dnia 7 lub 8 sierpnia został na własną prośbę mianowany kapelanem lotnym 1 batalionu 236 Pułku Piechoty Armii Ochotniczej. Batalion ten formował się w budynku szkoły im. Władysława IV na warszawskiej Pradze i składał się głównie z młodzieży gimnazjalnej i akademickiej.

13 sierpnia wymaszerował na front wraz z batalionem, który został ostatecznie włączony do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Wieczorem batalion dotarł do wsi Ossów (powiat wołomiński), leżącej na linii frontu. 14 sierpnia 1920 roku Ignacy Skorupka zginął od postrzału kulą ekrazytową w trakcie udzielania żołnierzowi ostatniego namaszczenia.

Niespełna 2 lata przed śmiercią przebywał w Łodzi gdzie: pracował jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego. Założył Towarzystwo ?Oświata?, zajmujące się rozwojem szkolnictwa polskiego i został jego prezesem. Towarzystwo to przejęło szkołę przy ul. Placowej ? później placówka ta przyjęła imię ks. Ignacego Skorupki.

żródła: www.radiomaryja.pl
patriotycznalodz.pl
opr. red

Mamy bardzo dużo do zrobienia

Rozmowa ze Starostą Wołomińskim Kazimierzem Rakowskim.

Panie Starosto, w ostatnich miesiącach czynnie angażował się Pan w protest samorządowców przeciwko likwidacji powiatu wołomińskiego i przyłączeniu części jego gmin do Warszawy. Partia rządząca ostatecznie wycofała się z tego pomysłu. Czuje się Pan usatysfakcjonowany?
? Zarówno usatysfakcjonowany, jak i zaniepokojony. Na pewno mamy powód do radości, ponieważ powiat wołomiński nie zostanie zlikwidowany, ocalały także pozostałe powiaty, które na mocy ustawy miały zostać rozwiązane. Protest samorządowców, którzy nie godzili się na taką manipulację, niewątpliwie miał wpływ na taką decyzję PiS ? a przypomnijmy, że poszerzenie granic Warszawy nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia, służyłoby tylko politycznym celom tej partii. Jednak nie wiemy, kiedy ten temat powróci, nie możemy też być pewni, że pomysłodawca nie chce w ten sposób uśpić naszej czujności. Wciąż obawiam się o przyszłość powiatu, nie chciałbym jednak tracić czasu na zamartwianie się. Trzeba wykorzystać to, że sytuacja się uspokoiła i skupić się na pracy. Powiat nadal istnieje i to jest teraz najważniejsze.

A planów na dalszy jego rozwój nie brakuje. Na ostatniej sesji Rady uchwalony został Wieloletni Program Inwestycyjny Powiatu Wołomińskiego na lata 2017-2021. Czy mógłby Pan powiedzieć coś o szczegółach tego programu?
? Dokument ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju powiatu. Zawarliśmy w nim ponad 100 inwestycji, które mają zostać zrealizowane w ciągu najbliższych pięciu lat. Chcemy inwestować we wszystkich gminach powiatu, żadna z nich nie powinna pozostać bez wsparcia. W WPI znajdują się inwestycje wieloletnie, bardzo kosztowne, obejmujące takie dziedziny usług publicznych jak m.in. rozbudowa i modernizacja dróg, oświata, kultura, polityka społeczna, bezpieczeństwo i ochrona środowiska. Mamy bardzo dużo do zrobienia.
W maju zakończyliśmy rozbudowę Liceum Ogólnokształcącego w Radzyminie, to jeden z naszych największych sukcesów na obszarze oświaty. A w kolejce czekają już następne szkoły, wiele z nich wymaga gruntownej modernizacji. Poza tym musimy wybudować drugi i mosty, Dom Dziecka w Równem, gdyż ten istniejący nie spełnia obowiązujących standardów ? zgodnie z aktualnymi przepisami w jednej placówce tego typu może mieszkać maksymalnie czternaścioro wychowanków. Oczywiście nie mogę nie wspomnieć o jednej z najbardziej priorytetowych spraw, rozbudowie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego wraz z utworzeniem lądowiska dla śmigłowców. Ta inwestycja jest niezbędna, żeby lekarze i pracownicy wołomińskiego szpitala mogli szybciej i skuteczniej udzielać pomocy pacjentom.

Bardzo dużo się dzieje również w świecie kultury.
? Zgadza się, w tej kadencji kultura została szczególnie dowartościowana. Kulturalnym centrum powiatu wołomińskiego jest zabytkowy pałac w Chrzęsnem, w którym odbywają się przeróżne imprezy i wydarzenia. To miejsce zaczęło tętnić życiem, a mieszkańcy cieszą się z takiej zmiany. Majówka w Chrzęsnem, którą zorganizowaliśmy w tym roku właśnie na terenie pałacu, przyciągnęła aż 6 tysięcy uczestników. Myślę, że atrakcje przygotowane z tej okazji przypadły im do gustu, z pewnością będziemy chcieli to powtórzyć. Takie wydarzenia integrują lokalną społeczność, pozwalają na odrobinę relaksu i wspólnej zabawy. Ponadto rozbudowujemy Powiatową Bibliotekę Publiczną, jej nowa siedziba zostanie wkrótce utworzona przy ul. Ogrodowej, tam, gdzie biblioteka znajdowała się przed laty.

W najbliższym czasie, jeszcze w czerwcu, odbędzie się sesja absolutoryjna, na której zostaną podsumowane działania Pana i Zarządu Powiatu w minionym roku. Są jakieś obawy w związku z absolutorium?
? Myślę, że Zarząd Powiatu otrzyma absolutorium. Przez cały ubiegły rok solidnie pracowaliśmy, realizowaliśmy inwestycje służące mieszkańcom, podejmowaliśmy nowe wyzwania. Dlatego jestem dobrej myśli, bo najważniejsza jest świadomość, że wszystko co robimy jako Zarząd i radni, jest dla dobra wszystkich mieszkańców powiatu. I to oni przede wszystkim będą nas rozliczać po zakończeniu kadencji. Osobiście chcę skupić się teraz na pracy, na domykaniu rozpoczętych spraw i realizacji nowych zadań. Chciałbym zrobić jak najwięcej, aby mieć poczucie, że przysłużyłem się do tego, że powiat wołomiński jest coraz bardziej nowoczesny, funkcjonalny, bezpieczny
i przyjazny mieszkańcom.

Dziękuję za rozmowę.

Czy będzie skwer imienia Sybiraków?

Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Wołomińskiej WOŁOMINIAK wystąpiło do burmistrz Elżbiety Radwan i przewodniczącego Rady Miejskiej Leszka Czarzastego z wnioskiem o nadanie skwerowi, znajdującemu się przy ul. Przejazd w Wołominie, imienia Sybiraków. Poniżej przytaczamy ten wniosek w całości:

?Skwer, który naszym zdaniem powinien nosić imię Sybiraków, to szczególne miejsce, miejsce pamięci, w którym znajduje się pomnik poświęcony rodakom zesłanym na Syberię. Część tych osób przeżyła okrucieństwa ZSRR wobec Polaków i powróciła do Ojczyzny, żeby mówić prawdę o krzywdach doznanych z ręki wroga. Dziś, żyjąc w wolnej Polsce, mogą to czynić otwarcie, bez strachu o bezpieczeństwo swoje i swoich rodzin. Czynią to m.in. poprzez organizowanie uroczystości rocznicowych i troszczenie się o miejsca pamięci. Spotykają się również z młodzieżą, która niejednokrotnie dopiero podczas zetknięcia z uczestnikami tamtych wydarzeń, ma możliwość szczegółowo zapoznać się z tym tragicznym okresem w naszej historii.

W Wołominie mieszka wielu Sybiraków, należą oni do Wołomińskiego Koła Związku Sybiraków, które aktywnie działa i angażuje się w życie społeczności. To oni opiekują się skwerem oraz znajdującym się na nim pomnikiem, walczą o pamięć i prawdę, do których prawa przez lata im odmawiano. Wołomin jest ich domem, małą ojczyzną, w której odnaleźli upragniony spokój.

Sybiracy żyją wśród nas i uczą nas pokory, radości życia oraz doceniania drobnych gestów ze strony innych. Mimo dramatycznych przeżyć potrafią otworzyć się na ludzi, dać im miłość, wesprzeć dobrym słowem. Taka postawa w pełni zasługuje na uznanie, którego przejawem może być nadanie wołomińskiemu skwerowi ich imienia. To tak niewiele, a zarazem bardzo dużo, ponieważ w ten sposób udowodnimy im, że są dla nas ważni, że jesteśmy gotowi wspierać ich działania oraz kontynuować dzieło krzewienia pamięci, kiedy ich zabraknie?.

Nie bez znaczenia jest również to, że proponowane przedsięwzięcie doskonale wpisuje się w niezbędne do podjęcia działania modernizacyjne i porządkowe prowadzone na terenach miejskich mających pełnić nowe funkcje w związku z modernizacją linii kolejowej.

Ideę nadania skwerowi imienia Sybiraków popierają osoby zrzeszone w wołomińskim Kole Związku Sybiraków. Stosowne pismo w tej sprawie przekazała władzom samorządowym wieloletnia prezes Koła, obecnie Prezes Honorowy ? pani Maria Sobolewska. Wnioskodawcom zależy, żeby ? po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku ? nadanie skwerowi imienia Sybiraków odbyło się 16 września 2017 r., podczas uroczystości zorganizowanych w przeddzień tragicznej rocznicy agresji sowieckiej na Polskę w 1939 r.

Igor Sulich