Opozycja totalna realizuje scenariusz Berlina!

Dr Krzysztof Kawęcki dla Frondy

Damian Świerczewski, Fronda.pl: Komisja Europejska pomimo prezydenckiego weta chce uderzyć w Polskę. Frans Timmermans stwierdził, że władze mają miesiąc na odpowiedź. Jak Pan odebrał tę informację? Była zaskakująca, czy jednak po KE można się było tego spodziewać nawet mimo weta?
Dr Krzysztof Kawęcki, Prawica Rzeczypospolitej: Myślę, że bez względu na decyzję prezydenta mogliśmy się spodziewać, że Komisja Europejska postąpi w ten sposób. Próby ingerencji w proces reformy sądownictwa ze strony KE pojawiały się już na etapie projektowania ustaw. Moim zdaniem to jedynie pretekst do tego, by po raz kolejny wywierać presję na Polsce.

Skąd ta chęć do ciągłego wywierania presji na nasz kraj?
? Przede wszystkim w Unii Europejskiej dominują Niemcy, a więc polityka zagraniczna UE jest w dużej mierze realizowana zgodnie z interesami naszego zachodniego sąsiada. W ostatnim czasie presja się nasiliła, co jak myślę ma związek z wizytą prezydenta Donalda Trumpa. Także z inicjatywą Trójmorza, która wydaje się nabierać bardziej realnego kształtu. Niemcy oczywiście nie są zainteresowane tym, aby w tej części Europy doszło do konsolidacji wspomnianych państw ? tracą tym samym możliwość wywierania na nie wpływu. Konsolidacja krajów Europy Środkowej jest moim zdaniem jednym z powodów tych nacisków. Naturalnie pozostaje też kwestia relokacji, którą realizuje Unia Europejska, a której wielkim zwolennikiem są właśnie Niemcy. Sądzę, że to kwestia zasadnicza. Środki nacisku są moim zdaniem narzędziami, które mają sprawić, że Polska ulegnie.

W sprawie relokacji uchodźców również poinformowano wczoraj, że Polska, Czechy oraz Węgry mają miesiąc na odpowiedź na tzw. ?uzasadnione opinie?. KE przechodzi zatem do kolejnego etapu procedury przeciw tym trzem krajom. Jak powinna zareagować Polska na obie te kwestie? Jest w ogóle jakiś złoty środek, który może zadowolić obie strony?
? Na to pytanie bardzo trudno odpowiedzieć. Sądzę, że w kwestii relokacji Polska ze swojej strony przedstawiła właściwie wszelkie argumenty. Wszystko zostało powiedziane - dalsza dyskusja w zasadzie nie ma sensu. Co do kwestii reformy wymiaru sprawiedliwości, odpowiedź powinna być jednoznaczna ? to nie jest kompetencja UE, a suwerennego państwa polskiego. Działania Komisji wykraczają poza ustalenia traktatowe oraz jej kompetencje. Wobec tego nie sposób znaleźć tu złoty środek. Można byłoby o nim mówić, gdy istniała ze strony Komisji jakakolwiek dobra wola, tej jednak nie widać. Nie ma także żadnej merytorycznej dyskusji na ten temat. Tak naprawdę najbardziej skuteczną odpowiedzią byłoby zjednoczenie się wszystkich liczących się ugrupowań politycznych w Polsce, także opozycyjnych i przeciwstawienie się dyktatowi Komisji Europejskiej. To byłoby moim zdaniem działanie skuteczne. Wiadomo jednak, że na taką jednomyślność nie możemy liczyć, a więc Komisja Europejska będzie swoje działania kontynuowała. One są co prawda dla opozycji korzystne, ale kosztem polskiej racji stanu.

Kilka dni temu w internecie pojawiły się komentarze internautów, którzy Timmermansa ochrzcili mianem lidera opozycji totalnej w Polsce. Słuchając jego wczorajszych wypowiedzi jeszcze bardziej możemy być o tym przekonani? A może to opozycja działa tak, jak chciałby tego Timmermans i wielu eurokratów?
? Sądzę, że mamy tu do czynienia z pewną synergią, choć bardziej trafna jest moim zdaniem druga teza. Unia Europejska, Niemcy i Timmermans piszą scenariusz, w którym przewidziano dużą rolę właśnie dla polskiej opozycji. Są wykonawcami interesów zewnętrznych. Sam wybór Donalda Tuska na szefa Rady Europejskiej nie był przecież przypadkiem, dokonał się dzięki Niemcom. Tu pojawiały się zresztą głosy, że co prawda Tusk nie jest najlepszym z możliwych kandydatów, ale nie chodziło o jakość tylko o podporządkowanie polskiej polityki. Te zależności świetnie pokazuje ostatni artykuł ?Die Welt?, gdzie stwierdzono, że dla Polski byłoby najlepiej, gdyby premierem był Donald Tusk oraz gdyby zrezygnowano z koncepcji Trójmorza. Wtedy Polska byłaby dzięki temu podporządkowana Niemcom. To obrazuje, że takie scenariusze pisane są poza granicami Polski. Idea Trójmorza, konsolidacji państw Europy Środkowej oraz naciski na Polskę, Czechy i Węgry w sprawie relokacji uchodźców pokazują, że to obecnie dwie kluczowe sprawy dla Unii Europejskiej. To jest przyczyną ataków UE. Kwestia reformy sądownictwa w Polsce to tylko pretekst. Można się domyślać, że znajdą się i inne obszary, na które Unia Europejska będzie usiłowała naciskać.

Mówi Pan, że Unia Europejska bardzo mocno wspiera interesy Niemiec. Również w przypadku gazociągu Nord Stream 2 liczą się interesy większych graczy, a solidarność energetyczna pozostaje zarzucona. Czy wobec tego głęboka reforma UE jest jeszcze możliwa do przeprowadzenia? Jeśli tak ? jak powinna wyglądać?
? Jestem bardzo sceptyczny co do tego, czy jest jeszcze możliwe przemodelowanie Unii Europejskiej, choć naturalnie należy do tego dążyć. UE w swoim założeniu nie miała być superpaństwem. Kluczową kwestią jest tutaj suwerenność państw członkowskich. Musimy jednak pamiętać, że ojcowie założyciele Unii Europejskiej ? Schumann, de Gasperi ? uważali, że Europa powinna być zbudowana na zasadach chrześcijańskich, ale jednak kwestionowali zasady suwerenności. Zakładali jednak idealistycznie pewien solidaryzm chrześcijański. Unia Europejska zatem już u swoich źródeł nie była koncepcją, którą propagował choćby Charles de Gaulle ? Europą państw suwerennych. Mimo tego w praktyce, gdy Polacy głosowali za wejściem do Unii Europejskiej, tworzyły ją państwa suwerenne. W międzyczasie nastąpiło w niej jednak wiele zmian i obecnie widzimy, że zaczyna się przekształcać w superpaństwo. Wszystkie założenia i postulaty dotyczące koncepcji federacyjnej UE, które w latach '90 głosili chadecy czy socjaliści, zaczynają być realizowane. Dążenie do stworzenia jednego rządu Unii Europejskiej z prezydentem, szefem MSZ, ministrem finansów, to droga donikąd - utopia. Niestety jednak w dziejach świata największe zbrodnie popełniono w imię utopii właśnie ? wystarczy przypomnieć rewolucję francuską czy komunizm.

Bardzo dziękuję za rozmowę.

Źródło: Fronda.pl

Pieniądz elektroniczny, czyli obywatel pod stałą kontrolą

Dążenie do zmniejszania, a w dalszej przyszłości całkowitego zlikwidowania obrotu gotówkowego, za czym opowiada się wicepremier Mateusz Morawiecki, to niebezpieczne działanie. Nie wszyscy podzielają jego argumenty za wprowadzeniem wyłącznie obrotu bezgotówkowego, ale wskazują także jego niezaprzeczalne wady.

Pierwsze rządowe programy wspierania obrotu bezgotówkowego zostały przygotowane przez koalicję PO-PSL. Tę politykę kontynuuje rząd PiS-PRZP-SPZZ. Wicepremier Morawiecki twierdzi, że dzięki wycofaniu z obrotu gotówki, m.in. zmniejszy się szara strefa i wszelkie pole do nadużyć, zwiększy to bezpieczeństwo obywateli. Jak jednak podkreślał na antenie Radia Wnet Piotr Woyciechowski, prezes Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, jest to złudny argument, bo największe afery ostatnich 25 lat związane z bankowością, począwszy od afery Amber Gold, a skończywszy na ?matce matek afer w Polsce, to jest na aferze FOZZ?, były związane z wyprowadzaniem funduszy za granicę, co ?rozwiązywane było obrotem bezgotówkowym?.

Na likwidacji gotówki zyskają przede wszystkim banki. ? Jeżeli wyeliminujemy gotówkę i wszystkie transakcje będą musiały odbywać się za pomocą serwera bankowego, nic nie będzie stać na przeszkodzie, aby banki w ramach kartelu podniosły koszty za przeprowadzenie transakcji czy przechowywanie pieniędzy ? podkreślił Trader21, autor bloga ekonomicznego Independent Trader. ? Banki będą miały jeszcze większy wpływ na kształtowanie cyklu gospodarczego ? podkreślił Trader21. ? Niesamowicie wzrośnie kontrola nad jednostką. Dzisiaj możemy iść i zrobić zakupy, nikt nie będzie widział, na co wydaliśmy nasze pieniądze. Nie możemy dopuścić do sytuacji, kiedy ktoś, mając informacje o naszych wydatkach, będzie miał niesamowitą przewagę ? podkreślił Trader21. ?Dochodzi wówczas do profilowania marketingowego klienta, a wszystkie te informacje zbierają banki ponadnarodowe, co znaczy, że bazy danych wędrują za ocean bądź do ośrodków zapasowych, o których klient nie ma pojęcia ? powiedział na antenie Radia Wnet natomiast prezes PWPW. ? Banki komercyjne poczują się jeszcze bardziej pewne, bo nie będzie możliwości przeprowadzenia runu na banki, czyli wypłaty zgromadzonych środków z kont bankowych. Nic nie będzie ograniczało banków przed jeszcze większym lewarowaniem swoich aktywów ? dodał Trader21.

Jak podkreśla prof. dr hab. Konrad Raczkowski, były wiceminister finansów, członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP, nie jest prawdziwy powszechnie podawany argument, że wyeliminowanie lub znaczne ograniczenie papierowego obiegu pieniądza prowadzi bezpośrednio do ograniczenia korupcji. W swoim artykule ?Jak będzie wyglądała waluta przyszłości? na łamach kwartalnika ?Człowiek i dokumenty?, przytacza przykład m.in. Nigerii czy Indii. Nigeria jest drugim w kolejności, po Norwegii, państwem na świecie z najmniejszym udziałem papierowej waluty w PKB, a jednocześnie jednym z najbardziej skorumpowanych państw na świecie. Z badań Indranila Dutta z University of Manchester oraz Ajit Misha z University of Bath wynika natomiast, że nie ma żadnej korelacji pomiędzy ilością gotówki w obiegu w Indiach a obserwowanym tam poziomem korupcji. Zdaniem prof. Raczkowskiego likwidacja papierowego pieniądza wyeliminuje anonimowość transakcji, jednocześnie ?umożliwiając pełne opracowywanie profili preferencji danej osoby wraz z mapą decyzji alokacyjnych ? zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Oznacza to, że ?homo economicus? podlegałby pełnej inwigilacji i kontroli, zarówno ze strony instytucji finansowych, które miałyby dostęp do historii przeprowadzanych transakcji, firm ? zainteresowanych możliwościami konkretnego uproduktowienia danej osoby, jak i organów państwa ? skarbowych, policyjnych itp.?. Zdaniem pułkownika Piotra Wrońskiego, byłego pracownika SB (od 1982 roku), UOP (od 1989 roku) i AW (w latach 2002-2011), ?uczciwy człowiek nie ma się czego bać, a uniemożliwienie działania aferzystom i terrorystom leży w interesie nas wszystkich?. Czy jednak nawet najuczciwszy człowiek nie ma prawa się bać, że międzynarodowe korporacje będą wiedziały o strukturze jego wydatków wszystko, a często więcej niż najbliższa rodzina? Czy nie ma prawa się bać, że np. dojdzie do blokady jego środków zgromadzonych w banku, czy to przez pomyłkę, czy to np.
w wyniku walki z przeciwnikami politycznymi? Różni ludzie przecież dochodzą do władzy i nie możemy zakładać, że do końca świata będą Polską rządzić osoby nieskazitelne.

Jak zauważa prof. Raczkowski, ?całkowite wyeliminowanie gotówki z obiegu i zastąpienie jej e-pieniądzem wymusiłoby w średnim okresie czasu powstanie alternatywnych kanałów funkcjonowania szarej strefy, wzmocniłoby rynek autonomicznych kryptowalut ? doprowadzając w długim okresie do zniekształceń bilansów płatniczych, co w skrajnych warunkach może się przełożyć na trudności z kontrolą podaży pieniądza. Wynika to z faktu, iż obecnie funkcjonuje na świecie ponad 800 kryptowalut, czyli tzw. walut wirtualnych.? Po prostu, wbrew twierdzeniom rządu, likwidacja gotówki nie zmniejszy szarej strefy, ale doprowadzi do jej zmodyfikowania. Będziemy mieli więc e-pieniądz i e-szarą strefę. ? Wraz ze znacznym wzrostem wolumenu obrotu na rynku nieregulowanym rola centralnego emitenta ulegałaby pomniejszeniu, a rząd w skrajnych przypadkach mógłby nawet konkurować z prywatnymi emitentami kryptowalut, którzy byliby zdolni do przeprowadzenia realnych szoków gospodarczych ? podkreśla prof. Raczkowski.

Czy rzeczywiście powinniśmy dążyć do realizacji scenariusza znanego dotychczas z powieści i filmów SF? Czy naprawdę zwykły, uczciwy człowiek nie powinien obawiać się nieograniczonej inwigilacji ze strony międzynarodowych korporacji, banków i rządów? Ja jestem zdecydowanie przeciwny likwidacji gotówki.

Paweł Kubala

Rzecznik Praw części Obywateli

    Właśnie minęło 100 dni, kiedy to Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar otrzymał pismo radnych Prawicy Rzeczypospolitej w Sejmiku Województwa Mazowieckiego, mojego i Mariana Piłki autorstwa, na które do dnia dzisiejszego nie udzielił odpowiedzi.

    Pismo nie było ani długie, ani skomplikowane, więc ustawowy czas 30 dni powinien być całkowicie wystarczający, by zredagować wyczerpującą odpowiedź. Jednakże odpowiedzi brak. Dlaczego?

    Adam Bodnar nie został Rzecznikiem Praw Obywatelskich jako bezstronny działacz społeczny czy uznany adwokat, ale  zadeklarowany zwolennik małżeństw homoseksualnych i adoptowania przez nich dzieci, jako przeciwnik finansowania nauki religii ze środków publicznych oraz jako przeciwnik lustracji. Adam Bodnar w swojej zawodowej karierze był współpracownikiem, pracownikiem lub ekspertem takich organizacji jak Stowarzyszenie ?Nigdy Więcej? (?za cele stawia sobie przeciwdziałanie szowinizmowi, neofaszyzmowi i nienawiści wobec cudzoziemców?), Helsińskiej Fundacja Praw Człowieka, Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (?prowadzi prace badawcze, w ramach których analizowane są przyczyny, przejawy i skutki zjawisk antyspołecznych, m.in. rasizmu, ksenofobii, homofonii czy antysemityzmu?), Fundacji Panoptykon. Adam Bodnar jest laureatem nagrody Stowarzyszenia Lambda (?Celem organizacji jest budowanie pozytywnej tożsamości gejowskiej i lesbijskiej oraz kształtowanie akceptacji społecznej dla mniejszości seksualnych?). Wszystkie te organizacje mają wspólny mianownik ? walczą o interesy jednej strony sceny politycznej i obyczajowej, reprezentują środowiska lewicowe, homoseksualne, feministyczne.

    Nasze pismo do Adama Bodnara zawierało prośbę o podjęcie interwencji w ważnej dla ogromnej części polskich obywateli sprawie, ale nie tych obywateli, których reprezentował i na których rzecz działał Pan Bodnar jako pracownik lub współpracownik wymienionych wcześniej organizacji i instytucji. Nasze pismo nie zawierało troski o los homoseksualistów, nie domagało się zwiększenia dostępności aborcji, nie wyrażało oburzenia faktem, że Polska nie przyjmuje uchodźców, nie potępiało działaczy organizacji nacjonalistycznych. Nasze pismo prosiło o interwencję w zupełnie innej sprawie. Treść pisma poniżej:

    ?Zwracamy się do Pana z prośbą o podjęcie interwencji wobec łamania praw obywatelskich, cenzury i ograniczaniu możliwości prowadzenia publicznej debaty poprzez cofnięcie wydanej wcześniej zgody na publiczny wykład Pani Rebecci Kiessling, amerykańskiej prawniczki i działaczki pro life, na terenie Uniwersytetu Warszawskiego oraz na innych polskich uczelniach.

    Uniwersytet, z definicji, powinien być miejscem konfrontowania różnych poglądów i dochodzenia prawdy, a unikanie czy zakazywanie debaty przeczy tej idei. Daje to osobom, które mają nieugruntowaną lub błędną wiedzę na określony temat przeświadczenie, że się nie mylą, bowiem ich błędne tezy nie są oceniane i weryfikowane w sposób naukowy, co powinno być misją wyższej uczelni.

    Uniemożliwienie publicznego spotkania z Panią Kiessling na terenie Uniwersytetu Warszawskiego jest szczególnie bulwersujące, gdyż na terenie tej uczelni kilka lat temu odbyło się publiczne spotkanie z lewicowym działaczem znanym z zachowań pedofilskich, próby legalizacji pedofilii oraz promowania narkotyków, Danielem Cohn-Benditem oraz odbyło się szereg spotkań i konferencji, podczas których promowano i dyskutowano na temat pornografii, transseksualizmu czy perwersyjnego seksu.

    Nie można przejść do porządku dziennego wobec próby ingerowania w swobodę debaty oraz blokowanie publicznych spotkań w wolnym, demokratycznym kraju, dlatego zwracamy się do Pana z wnioskiem o zajęcie oficjalnego stanowiska w sprawie uniemożliwienia publicznego spotkania z Panią Kiessling na Uniwersytecie Warszawskim oraz na innych polskich uczelniach.?

    Poprzez brak odpowiedzi, Adam Bodnar nie tylko odebrał nam prawo do informacji o zamiarach kierowanego przez siebie urzędu (finansowanego z publicznych środków, czyli podatków wszystkich obywateli) w sprawie, którą opisaliśmy w naszym piśmie, ale też dowiódł, że nie jest Rzecznikiem Praw Obywatelskich, ale Rzecznikiem arbitralnie wybranej części polskich obywateli.

    Te dwa czynniki, niezgodne z prawem działania urzędnicze w postaci nie udzielania odpowiedzi na oficjalne pisma oraz reprezentowanie interesów jedynie części polskich obywateli sprawiają, że Adam Bodnar utracił mandat do sprawowania swojego urzędu.

    Wisienką na torcie stronniczości, arogancji i niekompetencji Rzecznika Bodnara jest jego skandaliczna wypowiedź o współodpowiedzialności polskiego narodu za Holocaust. Adam Bodnar musi opuścić urząd Rzecznika Praw Obywatelskich.

    Piotr Strzembosz

    Wiceprzewodniczący Prawicy Rzeczypospolitej na Mazowszu

    Radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego

Na wczorajszej (27.06.2017)  Komisji Bezpieczeństwa w Urzędzie Miejskim padły zobowiązania ze strony PKP dotyczące terminu otwarcia tunelu w ciągu ulicy Geodetów. Krzysztof Pietras ? zastępca dyrektora Regionu Centralnego ds. Projektów Unijnych na zapewnił, że PKP ma przekazać pełną dokumentację do Wojewódzkiego Inspektora Budowlanego w ciągu pięciu dni. Po tym terminie Wojewoda ma wydać decyzję w terminie jak szacuje PKP do trzech tygodni. Gmina zostanie o otwarciu tunelu poinformowana minimum tydzień przed otwarciem.